Tajemnica lasu, Magdalena Witkiewicz

Autor: Magdalena Witkiewicz
Tytuł: Tajemnica lasu
Pełny tytuł: Banda z Burej. Tajemnica lasu
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Czas trwania: 3 godz. 19 min

Tymon i jego koledzy z klasy dostają ciekawe zadanie domowe – mają przynieść najcenniejszą rzecz, jaką posiadają w domu. Rozmowę o nich będzie prowadził nowy nauczyciel wf, który jest wujkiem Jurka. Tymon zastanawia się, czym się pochwalić, w końcu zabiera pamiątki po ojcu, który nie żyje. Podczas przerwy wszystkie skarby zostają skradzione. Banda z Burej ma nowe zadanie – musi odnaleźć złodzieja i odzyskać cenne rzeczy.

Tajemnica lasu to trzeci tom cyklu dla młodego czytelnika Banda z Burej. Autorką książek jest Magdalena Witkiewicz. Narratorem i głównym bohaterem każdego tomu jest inny członek tytułowej bandy – paczki nastoletnich przyjaciół. Tym razem opowieść snuje Tymon. Dzięki temu, że mamy różnych narratorów, za każdym razem opowieści nieco się różnią w swoim wydźwięku. Czasem są bardziej żartobliwe, czasem poważniejsze, niekiedy wkrada się do nich nutka romantyzmu. Pierwszoosobowe narracje pozwalają bohaterom na zdradzenie swoich uczuć i myśli, a to sprawia, że książki zyskują.

Tymon jest raczej chaotycznym narratorem. Zaczyna wątki i ich nie kończy, opowiada historię od środka, cofa się i przerywa. Początek tej książki był przez to trudny do przetrwania, bo tekst się ciągle rwał, a narrator sam siebie upominał. Miało wyjść zabawnie, wyszło topornie i z przesadą.

Tymon jako bohater jest raczej spokojny i wyważony. Mieszka tylko z mamą, tęskni za zmarłym ojcem. Jedyne pamiątki po nim traktuje niemal jak relikwie. Jak to dziecko – Tymon bywa niedomyślny, a niektóre jego opinie śmieszą podczas słuchania. Czasem opowieść w jego wykonaniu jest melancholijna.

Książki z serii Banda z Burej są dziecięcą wersją powieści detektywistycznych. Tym razem tajemnica dotyczy skradzionych ze szkoły cennych przedmiotów, a także innych zdarzeń, które są tego konsekwencją. Dzieciaki próbują wytypować podejrzanych i skreślają tych, którzy ich zdaniem są nieprawdopodobnymi sprawcami. Ich dedukcja ma wiele luk, a logiczne myślenie nie jest mocną stroną tej paczki. Niektóre oczywiste rzeczy są dla nich nie do pomyślenia, dziwią się temu, co czytelnik od razu jest w stanie uznać za pewnik. Jako dorosły odbiorca tej książki byłam tym nieco zażenowana. Ciekawa jestem, jak do podobnych kwestii podejdą młodzi czytelnicy.

Seria jest interesująca. Każdą część można poznawać osobno, bo są to odrębne historie. Łączą ich co prawda bohaterowie, niektórzy z nich są nowi, pojawiają się w kolejnych tomach, ale autorka zadbała o krótkie przypomnienie tego, kto jest kim. To dobrze, bo nie gubimy się w treści. Poza sprawą detektywistyczną lepiej poznajemy paczkę przyjaciół, a także ich rodziny. Każdy jest inny, co świetnie wypada podczas czytania – można się utożsamiać z różnymi bohaterami.

W książce nie zabrakło ciekawostek. Dowiadujemy się, czym jest geocaching. Uczymy się, jak korzysta się z kompasu i co zrobić, gdy nie mamy go pod ręką. Na plus wychodzi też język pozycji – jest dostosowany do młodego odbiorcy, nie jest infantylny, a trudne słowa są wyjaśniane w dialogach przez inne osoby. Są momenty humorystyczne, ale też nie brakuje scen podszytych grozą. Ta mieszanka sprawdza się doskonale w przypadku powieści dla młodego odbiorcy.

Lektorem audiobooka jest Jarosław Boberek. Każda część serii czytana jest przez kogoś innego – więc bohaterowie-narratorzy mają swoje indywidualne głosy. To świetny pomysł na realizację tej serii w wersji audio właśnie w ten sposób. Lektor wczuwa się w tekst, nadaje mu emocje, a każda z postaci mówi dzięki niemu nieco innym tonem, co pozwala zorientować się, kto się teraz wypowiada. Bardzo lubię, gdy lektorzy właśnie w ten sposób interpretują treść.

Tajemnica lasu to kolejna z części Bandy z Burej. Gdyby książki były bardziej tajemnicze, a oczywiste rozwiązania spraw nie nasuwały się czytelnikowi od razu, to byłaby to świetna seria dla dzieci. Mnie trochę to przeszkadzało, ale ja jestem dorosła, nie do mnie kierowano ten cykl. Ten drobny mankament nie przeszkodził mi jednak świetnie się bawić podczas słuchania.