Księżniczka dusz, Alexandra Christo

Autor: Alexandra Christo
Tytuł: Księżniczka dusz
Tytuł oryginalny
: Princess of Souls
Wydawnictwo: Young
Liczba stron: 416

Selestra jest wiedźmą z pradawnego rodu. Jej matka służy królowi i pomaga zdobywać dusze, które pozwalają mu na zachowanie nieśmiertelności. Niedługo to zadanie przypadnie Selestrze. Gdy władca każe jej w ramach treningu przewidzieć śmierć jednego z uczestników Festiwalu Przepowiedni, dziewczyna odkrywa, że ona również zginie. Aby tego uniknąć, musi zaryzykować i uratować pewnego chłopaka.

Księżniczka dusz Alexandry Christo to powieść, w której mamy dwoje głównych bohaterów i jednocześnie narratorów – Selestrę i Noxa. Początkowo ich rozdziały się nie zazębiają, jednak potem obie historie zostają ze sobą splecione. Dzięki narracji pierwszoosobowej możemy lepiej poznać te postaci, zrozumieć ich zachowania, działania, obawy i myśli.

Początkowo powieść skupia się na Festiwalu Przepowiedni, czyli rodzaju konkursu, w którym poddani związują się z królem w nadziei na zwycięstwo i spełnienie marzeń. Jednak wielu z nich umiera, a ich dusze, które są zjadane przez władcę, dają mu nieśmiertelność. Autorka wprowadza nas do wykreowanego przez siebie świata powoli przedstawia postacie i ich motywacje. Dopiero w dalszej części akcja się rozkręca, gdy Selestra i Nox zaczynają działać wspólnie. Każde z nich ma własny cel, ale łączy ich to, że nie chcą dopuścić do swojej śmierci i zamierzają przeciwstawić się obecnej władzy.

Fabuła porusza wiele ważnych wątków. Wśród nich pojawia się m.in. motyw przyjaźni, miłości, rodziny, lecz przede wszystkim walki o siebie. Selestra nie chce być związana z królem przysięgą swojej babki. Nie decydowała się na ten los, nie pasuje jej rola odbierania ludziom dusz. Dlatego chce zmienić swoje przeznaczenie. Ten motyw jest ważny i dobrze poprowadzony. Wątek romantyczny nie przysłania głównej historii, i słusznie, bo byłaby to zupełnie inna opowieść.

Na plus wychodzi świat stworzony przez autorkę, która wprowadza nas do niego stopniowo, więc nie mamy poczucia zagubienia. Motyw z pożeraniem dusz w celu utrzymania nieśmiertelności jest interesujący. Równie ciekawa jest kwestia wiedźm. Mają one nie tylko magiczne moce, lecz także niecodzienny wygląd i historię, która pozwala zbudować obraz tego rodu.

Klimat powieści jest nieco baśniowy, choć nie jest to lekka opowieść, ale raczej coś w stylu historii braci Grimm. Nie brakuje tu mrocznych scen akcji. Już sam wątek wysysania dusz przyprawia o ciarki podczas lektury. Niemniej jednak ma to swój urok – to taka baśń dla starszych czytelników, nie dla dzieci.

Miałam już okazję czytać inną powieść Christo i bardzo mi się podobała, więc oczekiwania co do tego tytułu były wysokie. Księżniczka dusz to powieść, która potrafi oczarować czytelnika. Ma ciekawe postacie, interesującą historię i mroczno-baśniowy klimat. Na plus wychodzi wątek fantastyczny oraz fakt, że nie jest to opowieść zdominowana przez romans. Jeśli więc lubicie fantastykę młodzieżową, która przypomina mroczną baśń, sięgnijcie śmiało po tę pozycję.

Powieść przeczytałam dzięki uprzejmości księgarni internetowej TaniaKsiazka.pl. Na stronie TaniaKsiazka.pl znajdziecie więcej nowości w świetnych cenach.

 

Basia i przegrywanie, Zofia Stanecka

 

Autor: Zofia Stanecka
Tytuł
Basia i przegrywanie
Wydawnictwo
: HarperKids
Liczba stron
: 24

Basia wyjeżdża z dziadkami i Lulą nad jezioro. Podczas złej pogody postanawiają pograć w gry. Mają do dyspozycji planszówki, karty, kości, a także wymyślone przez dziewczynki zabawy. Basia denerwuje się, że przegrywa, ale nie tylko jej idzie marnie w grach. Czy dziewczynka zrozumie, że nie liczy się wygrana, a dobra zabawa?

Basia i przegrywanie Zofii Staneckiej to kolejna pozycja, w której główną bohaterką jest ta sympatyczna dziewczynka. Tym razem tematyka dotyczy przegrywania i związanych z nim emocji.

W tym tomie nie tylko Basia źle czuje się z powodu przegranej. Każdy z bohaterów w jakiś sposób pokazuje swoje reakcje na to wydarzenie, gdy dotknie właśnie jego. Powoli do dziewczynki dociera, że nie zawsze może wygrywać. Dziadkowie przekonują ją, że liczy się dobra zabawa i wspólny czas. Miło jest wygrywać, ale nie zawsze się da, dlatego trzeba doceniać spędzane razem chwile.

Tematyka jest ważna i jak zawsze pokazana w ciekawy sposób. Basią targają silne emocje z powodu przegranej. Dopiero rozmowy ze starszymi i podzielenie się ich doświadczeniami sprawiają, że do dziewczynki dociera, na czym powinna się skupić.

Ilustracje do tego tytułu wykonała Marianna Oklejak. To ona powołała do życia Basię, a jej styl na stałe wpisał się w wygląd tej serii. Tekst często wkomponowany jest w jakiś sposób w ilustracje, postacie są urocze, a kolory żywe, ale nie ostre. Całość ma charakter i wygląda spójnie z innymi tomami tej serii.

Zawsze, gdy mam okazję czytać Basię, czuję, że to lektura rozbudowana. Niby to tylko 24 strony, do tego wiele miejsca zajmują ilustracje, a jednak tekstu jest dość sporo, wątki są rozbudowane i nie jest to płaska opowieść. Podoba mi się dobór tematyki, styl autorki i humor, który wyłapią na pewno dorośli – to często oni czytają książki dzieciom, więc dobrze, że i oni mogą nieźle się bawić podczas lektury.

Basia i przegrywanie to ciekawa pozycja z ważnym tematem. Po wspólnej lekturze można porozmawiać o emocjach i uczuciach, wyjaśnić, co jest ważne podczas gry w planszówki czy innej rywalizacji. Polecam bardzo mocno!

Za książkę dziękuję wydawnictwu HarperKids.  

Co czujesz?, Roger Priddy

Autor: Roger Priddy
Tytuł: Co czujesz?
Wydawnictwo: HarperKids
Liczba stron: 10

Książki o emocjach są bardzo popularne wśród rodziców. Dzięki nim łatwiej objaśniać dzieciom, co czują. Dlatego dobrze, że powstają kolejne książki w tym stylu. Jedną z nich jest pozycja Co czujesz?, która wyszła w serii Akademia Mądrego Dziecka. Mój świat.

Książka zawiera krótkie historie, które przedstawiają różne sytuacje. Obserwujemy czworo bohaterów, którzy odczuwają różne rzeczy. Nawet ta sama sceneria, to samo wydarzenie mogą sprawić, że każdy z nich czuje coś innego. Na przykład dla niektórych zabawa na zjeżdżalni może być ekscytująca, a dla innych przerażająca.

Książka jest tekturowa. Pierwsza karta jest dość gruba, bo znajdziemy w niej ruchomy element. Po odsunięciu części karty ukażą nam się okrągłe plansze z emocjami. Z jednej strony opisano, jakie uczucie reprezentuje dana mina, a z drugiej ją zaprezentowano. Można dzięki nim zmieniać wygląd okładki, ale przede wszystkim wykorzystywać podczas lektury. Na lewej stronie rozkładówek znajdują się scenki, a po prawej jest miejsce na umieszczenie buźki. Dziecko samo decyduje, jakie uczucie najlepiej oddaje daną sytuację.

Książka ma niewiele stron, większość kart zajmują ilustracje. Tekstu jest niedużo. Tekturowe strony są porządnie wykonane, a zaokrąglone brzegi zabezpieczają przed zranieniem. Książka jest skierowana do czytelnika w wieku powyżej trzech lat. Postacie to zwierzątka, które zachowują się jak ludzie – mają ubrania, bawią się, chodzą do lekarza. Autorką rysunków jest Julia Seal.

Pomysł na stworzenie tego typu pozycji bardzo mi się podoba. Po pierwsze zabawa kartami, przekładanie ich jest świetną zabawą. Po drugie skłania do rozmowy o tym, co się czuje. Można wybrać spośród czterech emocji i opowiedzieć, dlaczego właśnie na tę się zdecydowało.

Co czujesz? to książka, która posłuży do wyjaśnienia, czym są emocje. Rodzice mogą wspólnie z dziećmi czytać ten tytuł i bawić się planszami

Za książkę dziękuję wydawnictwu HarperKids.