Camille
Preaker jest dziennikarką. Naczelny postanawia, że wyśle ją do rodzinnego
miasteczka, którego kobieta nie odwiedzała od lat, a gdzie doszło w ostatnim
czasie do dwóch morderstw dziewczynek. Camille nie jest zachwycona, ale bierze tę
sprawę. Jednak to nie zbrodnie są dla niej najbardziej przerażające, lecz wizja
spotkania z surową, chłodną matką. Czy kobiecie uda się jakoś przetrwać wśród
duchów przeszłości? I czy reporterskie śledztwo doprowadzi ją do mordercy?
Ostre przedmioty to serial na podstawie książki Gillian Flynn o tym
samym tytule. Serial składa się z ośmiu godzinnych odcinków. Główną rolę
otrzymała Amy Adams. Oprócz niej na ekranie zobaczymy m.in. Patricię Clarkson,
Elizę Scanlen, Chrisa Messinę i Taylora Johna Smitha.
Choć książka
skupia się głównie na wątku kryminalnym, w serialu postawiono raczej na wątek
psychologiczny. Camille wraca w rodzinne strony, do rodziny, w której zawsze czuła
się obco. W miasteczku jest niczym celebrytka – ma dobrą pracę w gazecie,
uciekła z zapyziałej dziury, w której się wychowała, jest piękna i niezależna. Jednak
matka nigdy jej nie kochała, wiecznie wielbiła jej młodszą siostrę, nawet gdy
ta zmarła, a potem przelała całą miłość na nowe dziecko.
W serialu
pokazano zmagania Camille z przeszłością. Na każdym kroku widzi zmarłą siostrę,
coś jej o niej przypomina. Z drugiej strony próbuje poradzić sobie z niechęcią
matki, a każdy drobny, dobry gest z jej strony jest dla niej niczym kropla wody
w gorący dzień. Musi też jakoś dogadać się z młodszą siostrą, jednak Amma jest
inna w domu, inna wśród znajomych, co utrudnia zrozumienie jej.
Śledztwo jest
nieco poboczną kwestią serialu, ale oczywiście nie brakuje informacji na jego
temat. Camille rozmawia z ludźmi i pisze teksty do pracy. Nie wierzy w winę głównego
podejrzanego, ma własne tropy i pomysły. Nie może liczyć na pomoc ze strony
policji, dlatego odpowiednio manipuluje tymi informacjami, które posiada, by
napisać artykuł do prasy.
Zabrakło mi
kilku rzeczy w serialu. Po pierwsze większego skupienia się na pracy głównej
bohaterki i sprawie morderstw dziewczynek. Trochę mało było też o samych
dziewczynkach, a niektóre kwestie zostały zepchnięte na drugi plan lub
pominięte. Nie było też szerszego kontekstu dotyczącego społeczeństwa
miasteczka i przeszłości Camille. Zakończenie w książce lepiej tłumaczyło pewne
sprawy, w serialu może zrobić słabsze wrażenie. Nie opowiedziano też dokładnie
kwestii samookaleczania Camille, przez co jej postać wiele straciła.
To, co
zasługuje na pochwałę, to na pewno klimat serialu. Małomiasteczkowy, ciężki,
przytłaczający. Dla ludzi z zewnątrz trudne jest zdobycie zaufania miejscowych
i zrozumienie ich zachowań i poglądów. Bardzo dobra jest też gra aktorska. Amy
Adams jest niesamowicie przekonująca w swojej roli. Zachowano też dużą wierność
powieści i niemal w stu procentach przeniesiono ją na ekran. Serial się nie
dłuży, jest świetnie nakręcony i wciągający. Co prawda znacznie bardziej
podobała mi się powieść i nic jej nie przebije, ale serial też jest bardzo
dobry i zdecydowanie warto go obejrzeć.
Jeśli
szukacie klimatycznego, trudnego serialu psychologicznego z doskonałą grą
aktorską, trafiliście idealnie. Ostre
przedmioty to bardzo dobry obraz, który ogląda się wyśmienicie. Niebanalny,
dobrze zrobiony, świetnie zagrany i wierny powieści. Czego chcieć więcej?