Gra o świat, Neal Shusterman

Autor: Neal Shusterman
Tytuł: Gra o świat
Wydawnictwo: HarperCollins Polska
Liczba stron: 464

Ash jest licealistą, gra w futbol, ma przyjaciół i podkochuje się w dziewczynie kumpla. Gdy podczas meczu zderza się z innym zawodnikiem, dzieje się coś dziwnego. Przenika go chłód, a potem okazuje się, że znaki drogowe zmieniają kolor. Czy stop zawsze był niebieski? Ash nie wie, co się stało, jednak ma wrażenie, że to z nim jest coś nie tak, ponieważ znajomi nie widzą niczego dziwnego wokół siebie. Kolejny mecz i kolejne zderzenie przynoszą nowe zmiany. Czy Ash rozgryzie, co się dzieje?

Gra o świat jest powieścią młodzieżową autorstwa Neala Shustermana. Głównym bohaterem i narratorem powieści jest Ash – nastolatek, futbolista. Ash na początku wydaje się chłopakiem, który trochę olewa swoją przyszłość, nie przejmuje się jutrem. Nie jest jednak lekkoduchem, ma przyjaciół, z którymi stara się trzymać dobre relacje, całkiem nieźle dogaduje się też z bratem. Potem w Ashu zaczynają zachodzić zmiany, przez co nie tylko jego charakter, ale i światopogląd zaczynają kształtować się na nowo.

Fabuła rozkręca się dość wolno, a potem nabiera tempa. Najpierw Ash ulega wypadkowi – za mocno taranuje innego zawodnika, a impet sprawia, że coś się zmienia w świecie, w którym żyje chłopak. Początkowo te zmiany są niewielkie, potem coraz więcej rzeczy jest nowych. Ash trafia do światów, które są dla niego obce – są w nich ludzie, których zna, ale działanie tych rzeczywistości często go zaskakuje. On sam siebie zresztą też zaskakuje. Wchodzi w buty innych Ashów, z innych wymiarów, ma ich wspomnienia, ale musi uporać się z nimi i z tym, kim był na początku. Każda taka zmiana uczy go czegoś nowego i zwraca uwagę na pewne aspekty, o których wcześniej nie pomyślał.

Mam wrażenie, że podróż, którą odbywa bohater, ma czytelnikowi pokazać głównie to, jak bardzo może zmienić się człowiek pod wpływem nowych doświadczeń i zetknięcia się ze światem, którego nie zna. Ash trafia do miejsc, które są dla niego często nie do przyjęcia. Zaczyna porównywać to z „domem”, a potem wyciągać wnioski. Dzięki temu podejmuje inicjatywy, których wcześniej nie podejmował – nie z obawy, raczej z niewiedzy, własnych ograniczeń myślowych.

Powieść jest napisana w ciekawy sposób. Perspektywa nastoletniego chłopaka pozytywnie wpływa na narrację, bo sprawia, że lepiej rozumiemy głównego bohatera. Nie jest to też sztuczna relacja, ponieważ o tym, co się dzieje, mówi sam Ash, nie stroniąc od uczuć i obaw, które się pojawiają za każdym razem.

Początkowo trudno było mi się wciągnąć w tę powieść. Znałam już jedną książkę Shustermana, Głębię Challengera, która była genialna i do dziś polecam ją wszystkim znajomym. Spodziewałam się więc, że i tym razem autor wciągnie mnie w swoją opowieść od pierwszej strony, jednak trudno było mi zaprzyjaźnić się z tą lekturą. Potem akcja nabrała tempa, a kolejne światy były coraz ciekawsze. Ostatecznie zakończenie odebrałam jako dość refleksyjne, trochę smutne, trochę dające nadzieję, a historię Asha polubiłam. Nie jest to co prawda to, czego się spodziewałam, ale to była dobra powieść.

Powieść przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa HarperCollins Polska.