Dwór szronu i blasku gwiazd, Sarah J. Maas

Autor: Sarah J. Maas
Tytuł: Dwór szronu i blasku gwiazd
Tytuł oryginalny: A Court of Frost and Starlight
Wydawnictwo: Uroboros
Liczba stron: 320

Wojna dobiegła końca, ale rozejm jest kruchy, a zniszczenia tak ogromne, że uprzątnięcie ich i powrót do normalności zajmą jeszcze wiele lat. Tymczasem Dwór Nocy szykuje się do hucznie obchodzonego święta Przesilenia Zimowego. Feyra będzie je obchodziła po raz pierwszy. Dziewczyna nie myśli o świętowaniu, jej głowę zaprzątają powojenne sprawy, relacje z siostrami i prowadzenie własnego domu. Rhys również ma wiele na głowie. Czy zakochani oderwą się od problemów i znajdą w końcu chwilę tylko dla siebie?

Dwór szronu i blasku gwiazd Sarah J. Maas należy do cyklu Dwór cierni i róż. Jest to niewielka objętościowo pozycja o numerze trzy i pół. Do głosu dochodzą w niej różni bohaterowie. Pierwszoosobowe narracje Feyry i Rhysa uzupełniają rozdziały pisane z perspektywy trzeciej osoby, w których głównymi bohaterami są Mor i Kasjan.

Feyra – główna bohaterka książki – jest mniej odważna a bardziej wycofana niż w poprzednich tomach. Nie widać już tej wszechogarniającej namiętności, która pojawiała się w każdej scenie z jej towarzyszem, Rhysem. Dziewczyna ma inne zmartwienia – po okresie ciągłego napięcia, walki, przyszedł czas kruchego spokoju, który jednak nie jest wolny od problemów. Feyra chce pomóc mieszkańcom zniszczonych części miasta, czuje się winna śmierci setek fae, a jednocześnie zdaje sobie sprawę z tego, że jest księżną i powinna zadbać o prowadzenie domostwa. Równocześnie młoda kobieta musi radzić sobie z próbami powrotu do normalności, szykowaniem się do święta, które jest ważne dla jej nowej rodziny, a także ratowaniem relacji z siostrami. Obie odsunęły się od niej, każda ma swoje problemy, a Feyra chce nadal uczestniczyć w ich życiu.

Rhys również ma swoje sprawy, które go zajmują. Wie, że pokój, który zapanował, nie jest trwały. Jego zadaniem jako księcia jest prowadzenie negocjacji, zapobieganie buntom i przypominanie niedawnym sojusznikom o pakcie, który zawarli. Mimo niechęci do niektórych z nich Rhys wie, że musi odsunąć na bok zaszłości i próbować pojednać tych, od których uzależnione jest utrzymanie pokoju.

Akcja książki rozgrywa się po zakończeniu wojny w Prythianie. Osią wydarzeń jest zbliżające się święto Przesilenia Zimowego. Dowiadujemy się nieco na temat tego wydarzenia, obserwujemy przygotowania do niego i możemy porównać, jak obchodzi się je na dworze, a jak wśród fae niższego stanu. Ten przebłysk normalności jest czymś, czego chętnie chwytają się bohaterowie powieści, albowiem po trudach, walkach i ogromie zniszczeń, jakie na nich spadły, chcą mieć coś, co da im nadzieję na normalność i lepsze jutro.

Dwór szronu i blasku gwiazd to powieść, w której zabrakło mi klimatu. Miło było wrócić do świata stworzonego przez Maas, ale odniosłam wrażenie, że autorka chciała w tej książce upchnąć zbyt wiele powierzchownych i niemal nic nieznaczących scen. Rozwleczenie niektórych wydarzeń do granic możliwości nie przekonało mnie, a i bohaterowie stracili gdzieś tę iskrę, którą pokochałam w poprzednich tomach. Owszem, prezentacja świata po zakończeniu wojny, nowych problemów, które się wraz z tym pojawiły, była ciekawa, jednak chyba za bardzo zeszła na drugi lub trzeci plan. Zabrakło mi także lepszego przedstawienia relacji między siostrami, bo i ten wątek mógł być bardziej rozwinięty i byłby wystarczający do opowiedzenia dodatkowej historii, jaką upchnięto w połówce trzeciego tomu.

Mimo wszystko miło czyta się powieść, która przypomina, jak świetnie bawiłam się z Maas i jej dworami w poprzednich trzech tomach. Tu jednak poczułam się rozczarowana – historia niewiele wniosła, zaostrzyła apetyt na coś więcej, a zostawiła mnie z rozgrzebanymi wątkami, które są raczej poboczne niż główne dla tej historii.

Książkę przeczytałam dzięki Księgarni Gandalf.