Miasto Żaru, Jeanne DuPrau

Autor: Jeanne DuPrau
Tytuł: Miasto Żaru
Tytuł oryginalny: The City of Ember
Wydawnictwo: Nowa Baśń
Liczba stron: 317

Lina kończy szkołę i podchodzi do wyboru pracy. Nie trafia tak, jakby chciała, ale dawny przyjaciel pragnie się z nią zamienić i w efekcie ona zostaje posłańcem, a on ma naprawiać rurociągi. Lina przekazuje wiadomości innym mieszkańcom, a po pracy opiekuje się babcią i siostrą. Jej kolega, Doon, odkrywa natomiast podziemny świat, w którym próbuje odszukać ważne maszyny i nauczyć się ich budowy i działania. Gdy Lina odkrywa tajemniczą Instrukcję, dzieli się tym faktem z kolegą. Oboje próbują rozszyfrować wiadomość.

Miasto Żaru to pierwszy tom powieści młodzieżowej z cyklu Kroniki żaru. Akcja książki rozgrywa się w zamkniętym mieście, w którym żyją ludzie ocaleli z katastrofy. Przed latu to miejsce było bezpieczne i pełne dobrobytu, jednak coś poszło nie tak i zamiast opuścić rozpadające się mury, mieszkańcy żyli w nim dalej, a zapasów zaczynało brakować. Bohaterami książki są Lina i Doon i to ich poczynania relacjonuje narrator.

Lina jest pełna zapału i wiary w miasto. Owszem, wie, że zdarzają się braki w dostawie prądu, a jedzenie nie jest już tak chętnie rozdawane jak dawniej, ale nadal ma w sobie dziecięcą naiwność. Mimo że musiała szybko dorosnąć, gdy rodzice umarli, potrafi czerpać radość z życia. Doon natomiast twardo stąpa po ziemi. Jest umysłem ścisłym, który pragnie pojąć zasady działania maszyn. Jego celem jest uratowanie miasta, zostanie bohaterem.

Książka pokazuje współpracę bohaterów, którzy próbują rozwiązać zagadkę Instrukcji. Fragmenty zapisków Lina znalazła w domu, jednak część tekstu zniknęła w ustach jej siostry. Nastolatka podejrzewa, że ta wiadomość to coś ważnego. Bohaterowie muszą współdziałać, a czasu robi się coraz mniej, bo w mieście jest coraz gorzej. Ich zadanie nie jest łatwe nie tylko z powodów braków w tekście. Treść zawiera słowa, których nie rozumieją, które w ich życiu nigdy się nie pojawiły.

Opis miasta, stworzenie tego zamkniętego świata, to coś, co bardzo mi się podobało. Wprowadzono nas w historię tego miejsca, wiemy, że już dawno powinno być opuszczone, ale jak to bywa – ktoś czegoś nie dopilnował i zapomniano na czas otworzyć Instrukcję. Rozpad miasta jest nieunikniony, a wraz z nim pojawiają się problemy techniczne i nie tylko. Lina i Doon to tylko dzieci, mają niewiele lat, a jednak zauważają, że w mieście dzieje się źle. Ceny idą w górę, towarów brakuje, a magazynierzy zaczynają handlować dobrami na lewo, chcąc zarobić najwięcej, jak się da.

Motyw postapokaliptyczny jest ciekawie poprowadzony, chociaż pierwszy tom nie daje nam wszystkich odpowiedzi. Niemniej nie brakuje w książce dusznego, specyficznego klimatu, który bardzo mi się podobał. Widać jednak, że jest to książka kierowana do młodszego czytelnika – myślę, że najlepiej sprawdzi się u odbiorców w wieku od jedenastu do trzynastu lat. Język nie jest skomplikowany, wątków jest kilka, ale nie są na tyle rozbudowane, by się pogubić podczas ich śledzenia. Bohaterowie również nie są kreowani na idealnych – to dzieciaki, które popełniają błędy i ciągle uczą się funkcjonowania w tym społeczeństwie. To plus, bo można podczas czytania wczuć się w ich sytuację i postawy.

Mimo że nie jestem odbiorcą docelowym, bardzo podobała mi się ta książka. Lubię sięgać po pozycje dla młodszego czytelnika i sprawdzać, co autorzy teraz tworzą. Tu na pierwszy plan wysuwają się wątki przygodowe, poszukiwania odpowiedzi, rozwikłania tajemnicy, ale też nie brakuje motywów związanych z władzą, zaufaniem i przyjaźnią. Podobała mi się wykreowana tu rzeczywistość, zamknięte miejsce i nie do końca jasna sytuacja tego, czy jest coś na zewnątrz i dlaczego w ogóle ludzie żyją w tym mieście. Mam nadzieję, że pojawią się kolejne tomy z tej serii i otrzymamy odpowiedzi na interesujące nas pytania.

Powieść przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Nowa Baśń.