Pies Baskerville’ów, Arthur Conan Doyle

Autor: Arthur Conan Doyle
Tytuł: Pies Baskerville’ów
Pełny tytuł: Klasyka dla dzieci. Sherlock Holmes. Tom 22. Pies Baskerville’ów
Wydawnictwo: Tandem / StoryBox.pl
Czas trwania: 1 godz. 15 min

Do Holmesa zgłasza się doktor Mortimer, który prosi o pomoc w nietypowej sprawie. Niedawno zmarł Charles Baskerville, a teraz w rodzinnej rezydencji ma osiąść jego bratanek. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie rodzinna legenda, według której każdy z członków rodziny nękany jest przez ogromnego widmowego psa, a przy ciele Charlesa znaleziono odciski wielkich psich łap.

Pies Baskerville’ów to dwudziesty drugi tom o przygodach Sherlocka Holmesa autorstwa Arthura Conan Doyle'a. Podobnie jak w poprzednich przypadkach narratorem pierwszoosobowym jest Watson. W jego opowieści nie brakuje uczuć i emocji, opinii i sądów, które może wydać, bo to on jest tu narratorem. Tym razem Watson działa w pojedynkę przez pewien czas, a jego zadaniem jest obserwowanie nowego dziedzica i donoszenie Holmesowi o wszystkim, co się wydarzy.

Pies Baskerville’ów to chyba jeden z najbardziej znanych tytułów autorstwa Doyle’a. Wielokrotnie filmowana wciąż budzi emocje w czytelnikach i widzach. Fabuła mówi o rodzinnej legendzie i tajemniczych okolicznościach śmierci, lecz porusza się także wątek więźnia, który zbiegł z więzienia, a dla bliskich nie jest zbrodniarzem, lecz rodziną. Ten motyw bardzo mi się podobał, chociaż był w tle wydarzeń. Na plus wychodził też fakt, że dużo czasu Watson działał sam. Dodatkowo zaskakujący był udział Holmesa w tym śledztwie – zorientowałam się o tym dopiero na chwilę przed tym, jak sam się ujawnił.

Książka wyszła w serii Klasyka dla dzieci wydawnictwa Tandem. Jest to uproszczona adaptacja dla najmłodszych czytelników – dostosowano między innymi rozmiar czcionki i język. Treść pozbawiona jest dłużyzn i zbędnych opisów, to esencja powieści Doyle’a. Tekst przypomina jakby streszczenie, omówienie dzieła dla dorosłych, nie traci przy tym na wartości i jakości.

Lektorem tej części ponownie jest Maciej Więckowski. Moim zdaniem potrafi dobrze oddać emocje bohaterów, dialogi są ubarwione odpowiednimi tonacjami głosów, a nie są przerysowane i śmieszne. Wczuwa się w tekst, ale nie ma w tym przesady. Większość pozycji dotyczących Holmesa w Klasyce dla dzieci czyta właśnie ten lektor. To zapewnia pewną spójność, podoba mi się taki sposób prezentacji tego cyklu.

Pies Baskerville’ów to ciekawa historia, której dobrze się słuchało. Fabuła była wciągająca, a całość skomponowana w spójny sposób. Ta pozycja przypadła mi do gustu i przyznam szczerze, że bawiłam się przy niej świetnie.

Audiobooka wysłuchałam dzięki Audiotece.