Pozytywka. Tajemnice przeszłości, Benedicte Carboneill, Gije

Autor: Benedicte Carboneill, Gije
Tytuł: Tajemnice przeszłości
Pełny tytuł: Pozytywka. Tajemnice przeszłości
Wydawnictwo: Egmont
Liczba stron: 56

Niespodziewanie Nola w swoim domu odkrywa gościa. To Cyprian, który podejrzał, jak dostać się z Pandorii do świata ludzi. Gdy udaje się go przekonać do odejścia do siebie, Nola ma nadzieję, że to koniec przygód. Okazuje się jednak, że w jej domu pojawiają się kolejni goście. To tajemnicze istoty, które czegoś poszukują.

Tajemnice przeszłości to trzeci tom komiksowego cyklu Pozytywka autorstwa Benedicte Carboneill, do którego rysunki zrobiła Gije. To komiks skierowany do dzieci, bohaterka ma osiem lat. Nola ma możliwość odwiedzania świata, który ukryty jest w pozytywce. To sprawia, że zaprzyjaźnia się z nowymi osobami i odkrywa, jak wiele tajemnic miała jej mama.

Akcja tego tomu dzieje się w świecie ludzi. To miła odmiana zobaczyć bohaterów z Pandorii w rzeczywistości znanej Noli. Wyglądają nieco zabawnie, ale dość dobrze odnajdują się w realiach tego miejsca. Nola musi wyjaśnić ich obecność ojcu, sprawnie wymyśla przekonującą historię. Dodatkowo dowiaduje się o rzeczach związanych z jej mamą.

Dziewczynka czuje się zagubiona. To zrozumiałe – nagle spada na nią ogrom informacji, które dotyczą jej zmarłej matki. Kobieta ukrywała przed nią tak wiele, jej sekrety natomiast mają teraz duże znaczenie dla Noli, ponieważ ta przejęła jakby jej rolę opiekunki Pandorii. Nola jest zła, rozczarowana i niepewna, co robić. Jej emocje i rozterki oddano w komiksie dobrze, jesteśmy w stanie zrozumieć, co czuje.

Do lektury tego tomu potrzebna jest znajomość poprzednich części. Tam wyjaśniono, czym jest Pandoria, kim jest Nola i jak dostaje się do świata w pozytywce. Poznajemy też bohaterów, którzy teraz odwiedzają dziewczynkę w jej świecie. Bez tej wiedzy można się poczuć zagubionym podczas czytania komiksu.

Kadry są zróżnicowane. Mamy większe i mniejsze ilustracje. Podkreśla się dynamikę, jest sporo detali. Trochę śmiesznie wyglądają niektóre ujęcia bohaterów, bowiem przywodzą na myśl postacie z mang – charakterystyczne pozy z wymachiwaniem rąk. Istoty przedstawione w tej części są różnorodne.

Tajemnice przeszłości to dobra kontynuacja i świetna przygoda czytelnicza dla dzieci. Warto najmłodszym podsuwać takie pozycje, bo w ten sposób zachęci się ich do czytania. Komiksy mają krótkie historie i ładne rysunki, a ta forma może sprawdzić się u tych czytelników, którzy nie do końca przepadają za powieściami.

Komiks przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Egmont.