Powtórka z Disneya – Toy Story 3

 

Andy przygotowuje się do wyjazdu na studia. Chudy ma nadzieję, że chłopak przypomni sobie o swoich zabawkach i zabierze je ze sobą na uczelnie. Tymczasem nastolatek ma teraz inne zainteresowania, ale z sentymentu nie wyrzuca zabawek, tylko planuje zanieść je na strych. Chudy, który trafił do kartonu „na studia”, obserwuje pomyłkę mamy Andy’ego, która wyrzuca worek z zabawkami. Buzz i reszta są zaskoczeni tym, jak potraktował ich chłopak i postanawiają, że ukryją się w pudełku, które ma trafić do przedszkola. Chudy zabiera się z nimi, chce namówić wszystkich do powrotu i wyjaśnić, że zaszła pomyłka.

Toy Story 3 jest kolejnym filmem z serii o przygodach zabawek. Animacja miała premierę w 2010 roku, czyli między nią a poprzednim filmem minęło jedenaście lat. W polskiej wersji językowej usłyszymy Roberta Czebotara, Łukasza Nowickiego, Izabellę Bukowską, Jana Kulczyckiego, Barbarę Zielińską, Bartłomieja Kasprzykowskiego, Andrzeja Grabowskiego, Tamarę Arciuch i Wiktorię Gąsiewską.

Tym razem film opowiada o tym, jak zabawki Andy’ego trafiają do przedszkola. Tu wita ich Miś Tuliś, który opowiada o tym, jak szczęśliwe są pluszaki i inne zabawki w tym miejscu. Tu dzieci, które wyrastają, zastępują inne maluchy i zabawa trwa bez końca. Miś prowadzi Chudego i ekipę do sali, w której będą teraz mieszkać, jednak nie wszystko jest tak wspaniałe, jak opowiadał różowy pluszak.

To kolejny film z serii, gdzie mamy kilka ważnych tematów. Jest motyw trzymania władzy i rządzenia innymi zabawkami, jest terror i strach, który odczuwają bohaterowie w przedszkolu. Mamy też sceny z Chudym, który próbuje wrócić do domu, ale nie jest to takie łatwe. Pokazano też inne dziecko i jego dom, w którym bawi się zabawkami. Tu trafia przypadkowo Chudy i odkrywa, jak dawno nikt się nim nie bawił. Jest szczęśliwy, ale ciągle myli o Andym – jest wierny swojemu przyjacielowi i bardzo trudno mu się pogodzić z tym, że chłopak dorasta.

Motyw dorastającego Andy’ego jest tu bardzo ważny. Na początku filmu obserwujmy zabawki, które siedzą w skrzyni. Nikt już się nimi nie bawi, ponieważ chłopak ma siedemnaście lat i nie takimi rzeczami się zajmuje. To już drugi film, w którym pojawia się motyw upływającego czasu i właścicieli, którzy nie potrzebują już swoich zabawek.

Podoba mi się, że pokazano, jak upłynął czas między filmami. Poza idącym na studia Andym, mamy też psa chłopaka, który bardzo się zestarzał. Siostra nastolatka również wyrosła i powoli przestają interesować ją zabawki, dlatego bez żalu się z nimi żegna. Kolejny też raz pokazano szacunek do zabawek – dzieci w przedszkolu mają różne podejście, a wynika to z wieku i pewnie też trochę z tego, że nie są to „ich” zabawki, tylko wspólne.

Toy Story 3 jest nieco bardziej mroczne, o ile mogę tak powiedzieć. Motyw rządzenia innymi zabawkami w przedszkolu przedstawiono bardzo dobrze, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że jest to miejsce nieprzyjazne, ciągle patrolowane i kontrolowane, a próby ucieczki są szybko gaszone. To niczym więzienie.

Ten film podobał mi się najbardziej z całej serii. Był kolorowy, ale też miał ciekawą fabułę i zdecydowanie lepszą animację – chociażby fakt, że pojawiają się ceny z większą liczbą postaci, a lokalizacje mają więcej szczegółów świadczą o tym, że napracowano się nad tą animacją.