Wyznania Frannie Langton, Sara Collins

Autor: Sara Collins
Tytuł: Wyznania Frannie Langton
Tytuł oryginalny: The Confessions of Frannie Langton
Wydawnictwo: Znak Koncept
Liczba stron: 384

Frannie jest służącą na jamajskiej plantacji. Jest mulatką, dlatego traktowana jest jak ktoś gorszy. Dziewczyna uczy się czytać i pisać, co dla wielu jest szokujące. Gdy wraz ze swoim panem trafia do Londynu, nie wie jeszcze, że i tu życie będzie dla niej ciężkie. Zostaje oddana na służbę do pewnego małżeństwa. Gospodyni traktuje ją z pogardą i nienawiścią, a pani domu jest zaintrygowana dziewczyną. W końcu dochodzi do tragedii, o którą obwinia się Frannie.

Wyznania Frannie Langton Sary Collins to powieść, w której pierwszoosobową narrację prowadzi główna bohaterka. Poznajemy ją w momencie, gdy siedzi w więzieniu. Jet oskarżona o dwa morderstwa. Frannie postanawia cofnąć się do czasów dzieciństwa i opowiedzieć swoją historię.

Frannie jako bohaterka jest trudna do określenia. Nie kryje swoich emocji i uczuć podczas opowieści. Jasne jest też, że miała trudne dzieciństwo, a jak dorosła, było niewiele lepiej. Jest inteligenta, ale zdarza jej się ulec złości – nie jest agresywna, ale często powtarzała, że robiła coś wzburzona. Prawdą jest, że czuła się lepsza od innych służących – w końcu potrafiła czytać i pisać, a dzieła, które pochłaniała, wyrobiły jej gust i otworzyły na świat. Jedynym ograniczeniem był dla niej kolor skóry.

Powieść opowiada o dziewczynie, którą oskarżono o dwa morderstwa. Wydarzenia, które poprzedziły tę zbrodnię, Frannie opisuje, siedząc w celi. Narracja prowadzona jest na dwóch płaszczyznach – bohaterka opisuje, jak spędza czas w zamknięciu, ślęcząc nad notatkami, a także wraca wspomnieniami do wydarzeń sprzed lat, by dać czytelnikowi wiedzę na temat jej życia. Wielokrotnie zwraca się w tekście do mężczyzny, który prawdopodobnie jest adresatem tego tekstu, jakby tłumaczyła mu, co zaszło. To jej obrońca, można zatem podejrzewać, że spisuje swoją opowieść, by mógł on potem ją przeczytać.

W tekście znajdziemy wątek miłosny, o którym wspomina się już na początku powieści. Relacja Frannie i jej pani była szokująca w ówczesnych czasach. Połączyła je namiętność, a uczucie podsycało ich związek. Kobiety były nie tylko przyjaciółkami i kochankami. Ich silne charaktery ścierały się na wielu płaszczyznach. Frannie zadurzyła się w swojej pani i ciągle o niej myślała, miała jednak świadomość, że jest dla kobiety tylko zabawką, sposobem na nudę.

Ciekawym wątkiem w powieści jest pokazanie, jak traktowano czarnoskórych mieszkańców Londynu. Z jednej strony wydaje się, że Frannie jest jedną z niewielu osób o innym kolorze skóry. Zamiast jednak być traktowana jako egzotyczna ciekawostka, wszyscy pilnują się przy niej, uważając ją za porywczą dzikuskę. Dodatkowo ciągle podkreśla się fakt, że czarnoskórzy ludzie nie posiadają inteligencji. W ramach zakładu nauczono ją czytać i pisać, by udowodnić, że można Frannie tresować niczym zwierzę. Z drugiej jednak strony poznajemy innego bohatera, który jest czarnoskóry. On z kolei robi karierę sportową, co jest całkowicie odmienne od tego, jak główna bohaterka jest traktowana.

Wyznania Frannie Langton to opowieść o niesprawiedliwości, toksycznej relacji, traktowaniu czarnoskórych jako gorszych. To gorzka historia, która została bardzo ciekawie zaprezentowana. Zdecydowanie warto sięgnąć.

Powieść przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak Koncept.