Autor: Catherine
Isaac
Tytuł: Francuskie lato
Tytuł
oryginalny: You Me
Everything
Wydawnictwo: Znak
literanova
Liczba stron: 384
Jessica
wychowuje samotnie syna, ponieważ jego ojciec nie dojrzał do bycia rodzicem. Kobieta
zaszła w ciążę w bardzo młodym wieku, ale postanowiła, że wychowa Willa sama,
bo na Adama nie ma co liczyć. Gdy chłopak dorasta, Jess zaczyna zauważać, że Willowi
brakuje męskiego pierwiastka, a przelotne spotkania z ojcem nie wystarczają. Postanawia
wyjechać z synem na wakacje do Francji, gdzie Adam prowadzi hotel, by panowie
mogli pobyć trochę razem.
Francuskie lato Catherine Isaac jest powieścią, w
której bohaterką jest Jess. Kobieta jest bardzo młoda, ale już doświadczona
przez życie. Jej matka jest chora, a prognozy lekarzy nie są optymistyczne. Na dodatek
samotne macierzyństwo nie jest łatwe dla Jess. Chce jednak wszystkiego co dobre
dla ukochanego syna, dlatego postanawia pojechać z nim do ojca. Nie jest to
łatwa decyzja – po pierwsze w Anglii Jessica zostawia chorą matkę, po drugie
jej uczucia do Adama nadal nie wygasły, a po trzecie kobieta boi się, że ojciec
nie znajdzie czasu dla Willa, który bardzo liczy na wspólne męskie wycieczki.
Mogłoby się
wydawać, że powieść skupi się jedynie na sielskich wakacjach we Francji – Jess
wypoczywa, jej syn bawi się z ojcem, wokół są sami przyjaciele, a i jakiś
przystojniak pojawi się na horyzoncie. Nie wszystko jednak wygląda tak różowo. Will
jest ślepo wpatrzony w ojca, który nie spełnia jednak oczekiwań Jess, a raczej
potwierdza jej obawy. Na dodatek kobieta martwi się o matkę, ciągle wraca do
niej myślami. Widzi także pewne zgrzyty w życiu przyjaciół, czym również się
przejmuje. Jess chciałaby pomóc wszystkim, siebie zostawiając na koniec, a
przecież i jej należy się coś od życia.
W powieści
pokazano trudy bycia samotną matką, problemy z dojrzewaniem dziecka, jego nastawienie
do rozbitej rodziny, lecz także zmagania z chorobą i próby utrzymania prawdy w
tajemnicy. Pojawiają się wątki zaufania, lecz także trudne wybory – czy dać się
ponieść emocjom czy raczej stąpać twardo po ziemi, wiedząc, co przyniesie
przyszłość? Mimo wszystko atmosfera powieści nie jest ciężka, trudna i gęsta. Jest
dość pogodna – może to zasługa głównej bohaterki, która jest naprawdę sympatyczna?
Francuskie lato jest powieścią o rodzinie,
chorobie, miłości i byciu razem, mimo bycia osobno. Jess i Adam nie są parą,
ale muszą się dogadywać dla dobra dziecka. Rodzice Jess mieli wiele przejść w
życiu, ale są w stanie być ze sobą, wspierać się w trudnych chwilach. Will może
i traktuje mamę dość nieprzyjemnie ostatnimi czasy, ale to nie oznacza, że jej
nie kocha. To powieść, która daje nadzieję na lepsze jutro, pokazuje, że mimo
przeciwności losu i pewnych wiszących nad nami problemów warto dać sobie szansę
na szczęście.
Polecam wam
serdecznie Francuskie lato. Książkę czyta
się błyskawicznie i z dużym zainteresowaniem, jest idealna na wakacje, ale nie
tylko. To lektura, która umili wam ciepłe wieczory, jak również jesienne
popołudnia, da nadzieję, wzruszy i zmusi do uśmiechu.
Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak literanova:
Czuję że książka skradnie moje serce. Czekam na swój egzemplarz od wydawcy. 😊
OdpowiedzUsuńNo totalnie nie moje klimaty, ale moja mama czasami ma ochotę właśnie na coś takiego lekkiego, co się błyskawicznie czyta, więc będę mieć na uwadze! :D
OdpowiedzUsuńMyślę, że ta książka jest w moim klimacie i chętnie ją przeczytam :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Lady Spark
[kreatywna-alternatywa]
Jednego nigdy nie zrozumiem - po co ukrywać chorobę w rodzinie.
OdpowiedzUsuńWłaśnie. Może dlatego że nie chciała, żeby dziecko się martwiło...
UsuńJak ma razie brak czasu ma czytanie
OdpowiedzUsuńciekawa propozycja na lato
OdpowiedzUsuńNie słyszałam o niej, a wydaje się ciekawa i zajmująca. Już po przeczytaniu samego opisu współczuję bohaterce. Rozejście się rodziców niestety często jest trudne dla dziecka.
OdpowiedzUsuńBardzo dobre recenzję, obserwuję i będę wpadać :D
Pozdrawiam ciepło,
mrs-cholera.blogspot.com
Po Twojej recenzji wiem że muszę znaleźć na nią czas
OdpowiedzUsuńChyba poczekam, aż najdzie mnie ochota na obyczajówki. Wolę jednak konkretne gatunki :)
OdpowiedzUsuńksiążka jest piękna:)
OdpowiedzUsuń