Kto zabił mamę? – Próba niewinności

Pani Argyle zostaje zamordowana. O jej zabójstwo podejrzewa się jednego z synów. Gdy po jakimś czasie od stracenia Jacka do domu Argyle’ów trafia Arthur Calgary z informacją o chłopaku, wszystko się zmienia. Tajemniczy nieznajomy twierdzi, że Jack był niewinny. Ktoś zatem zamordował kobietę z zimną krwią i nadal pozostaje na wolności – ktoś, kto był tego dnia w domu, czyli prawdopodobnie ktoś z rodziny.

Próba niewinności to kolejny z brytyjskich miniseriali na podstawie powieści Agathy Christie. W obrazie zobaczymy Billy’ego Nighy’a, Anthony’ego Boyle’a, Annę Chancellor, Morven Christie, Crystal Carke, Christiana Cooke’a, Alice Eve, Matthew Goode’a, Ellę Purnell, Eleanor Tomlinson, Luke’a Treadawaya i Braina McCardie’ego.

Serial składa się z trzech godzinnych odcinków. Fabuła kręci się wokół odkrycia, kto jest mordercą i czy tajemniczy Arthur ma rację i to nie Jack zabił matkę. Czasy obecne mieszają się z retrospekcjami, które pokazują młodość bohaterów i odsyłają do nocy morderstwa. Postacie przerzucają się winą, podejrzewają albo zaprzeczają rewelacjom Arthura. Są też wątki prywatne, które spędzają im sen z powiek – Philip jeździ na wózku i jest okropny dla żony, Kirsten jest szykanowana w miasteczku, a Leo przygotowuje się do ślubu.

Atmosfera serialu jest gęsta od podejrzeń. O tym, że coś jest na rzeczy, mówi nam chociażby fakt, że ktoś próbuje zabić Arthura. Mężczyzna też nie jest szczery z rodziną, do której się udaje, ale i tak wierzymy mu bardziej niż Argyle’om. Rodzina, która na pierwszy rzut oka wydaje się idealna – matka przygarnia dzieci, które nie mają bliskich i wychowuje jak własne – wcale nie jest doskonała. Każdy z nich ma pewną skazę, która sprawia, że nie można nazwać ich kryształowo dobrymi ludźmi. Najgorszej przedstawiany jest Jack, który od dziecka był problematyczny, a dopiero jego śmierć sprawiła, że ojciec odetchnął z ulgą. Niemniej nie tylko chłopak miał coś na sumieniu, co sprawiało, że w oczach matki jawił się jako zepsute dziecko.

Zakończenie serialu zaskakuje. Obstawiałam różne osoby, ponieważ pokazywano je w dwuznacznych migawkach, które próbowały przekonać widza, że to właśnie ten bohater jest winny. Niemniej wiedziałam, że musi to być ktoś, kto będzie miał dobry motyw. Także sprawiedliwość, która dopadła mordercę, mnie zdziwiła. Nie sądziłam, że sprawa właśnie tak się rozwiąże.

Próba niewinności jest dość luźno oparta na powieści Agathy Christie. Choć książkę czytałam dość dawno, nie pamiętam, by była tak zagmatwana w pewnych momentach jak serial. Niektóre wątki poboczne też chyba się tam nie pojawiały. Klasyka kryminału jest ostatnio dość często przenoszona na ekran – i choć I nie było już nikogo podobało mi się niesamowicie, obsada była doskonała, a tekst oddano z ogromną wiernością, to przy Próbie niewinności poczułam się oszukana. Nadal jest to ładnie nakręcony obraz, ale nie ma w nim już tego czegoś, co kojarzy mi się z Christie. Niemniej ogląda się dość dobrze, można poświęcić na ten serial trzy godziny i nie mieć poczucia zmarnowania tego czasu.