Autor: Joanna
Mucha
Tytuł: Wszystko się stało
Wydawnictwo: W.A.B.
Liczba stron: 269
Anna wiedzie spokojne życie, aż pewnego dnia wszystko
się zmienia. Nagle ludzie zaczynają dziczeć, wracają do stanu pierwotnego. Jednak
nie wszyscy – Anna nie staje się jednym z dzikich. Inni gromadzą się w grupy,
porozumiewają się dziwnymi warknięciami, nie zwracają uwagi na to, co noszą i
jak wyglądają, jedyne, co się dla nich liczy, to zaspokojenie podstawowych
potrzeb i popędów. Jak Anna poradzi sobie w ty nowym świecie? Czy przetrwa
wśród nieprzewidywalnych ludzi? A może sama też stanie się dzika?
Wszystko się
stało Joanny Muchy to powieść, w której mamy kilka
narracji. Znaczną część książki zajmuje narracja pierwszoosobowa pisana w
formie pamiętnika. Anna opowiada o różnych rzeczach – tym, co obecnie, wspomina
rzeczy sprzed kilku dni, ale są też fragmenty, które zdradzają jej lęki i nadzieje,
przemyślenia. W dalszej części książki narracja staje się trzecioosobowa,
skupiona jest nadal na tym, co dzieje się wokół głównej bohaterki, ale nie
tylko – pojawiają się inne postacie, których historie poznajemy.
Głównym tematem jest przetrwanie. Anna streszcza, co
robiła i jak sobie radzi. Jest w niezłej sytuacji, ma jedzenie, dobre
schronienie, narzeka głównie na brak towarzystwa. Obserwuje dzikich i choć nie
jest pewna, jak się zachowają, stara się im jakoś pomagać, m.in. karmiąc ich. Kobieta
próbuje odnaleźć się w tym nowym świecie, choć nie jest to łatwe i nikt nie
przygotował jej na to, że pewnego dnia wszystko, co do tej pory wiedziała,
stanie się bezużyteczne.
Oprócz tematu przetrwania mamy też inne, które warte
są uwagi. Po pierwsze stosunek głównej bohaterki do dzikich. Nie zapomina ona,
że to nadal ludzie, choć różnią się od tych, których pamięta sprzed TEGO. Przemyślenia
Anny na temat tego, czy przypadkiem nie została jedynym niezdziczałym człowiekiem
na świecie, też zajmują sporo miejsca w książce. Ważnym wątkiem jest sama
istota człowieczeństwa – co decyduje o tym, że jesteśmy ludźmi? Czy tylko to,
że mamy rozum i potrafimy z niego korzystać? Historie, które poznamy, mogą
pokazać, że niektórzy dzicy są bardziej ludzcy niż ludzie, którzy się nie
zmienili. I chyba to jest najbardziej zaskakujące.
To, co zachwyca w powieści, to przede wszystkim język.
Książka napisana jest w świetny sposób, styl autorki bardzo mi odpowiadał. Nie zapomniała,
że narracja prowadzona jest w pierwszej osobie – tekst naprawdę wygląda jak
pamiętnik. Zdania nie są zbyt wydumane i wypieszczone, są normalne, ale mają w
sobie pewną lekkość, która sprawia, że czujemy, jakby w nasze ręce trafiły
zapiski prawdziwej Anny. Poza tym Joanna Mucha zadbała też o to, by bohaterowie
mieli własne style mówienia, nie wypowiadali się w ten sam sposób. To świetny
zabieg, który zawsze doceniam. Bardzo podoba mi się też pokazanie życia Anny po
„apokalipsie”. Zwrócono uwagę na wiele, wydawałoby się, błahych, a jednocześnie
bardzo codziennych, podstawowych rzeczy, o których zapomina się często w
serialach o zombie czy innych tego typu produkcjach.
Wszystko się
stało spodoba się na pewno tym, którzy interesują się
tematem wszelkiego rodzaju apokalips i życia po nich. Zachęcające są nie tylko
narracja, lecz także polskie realia i pomysł na fabułę. Nie nastawiajcie się
jednak na krwawą, pełną walk i brutalności powieść ze zwrotami akcji. To nie
jest powieść sensacyjna, akcja jest raczej stateczna, ale w niczym to nie
przeszkadza. Mnie się bardzo podobało, to książka w tych klimatach, które
lubię. Wy musicie sami sprawdzić, jak odbierzecie Wszystko się stało. Zachęcam, choćby z ciekawości, jak wypadł debiut
literacki byłej minister sportu i turystyki.
Książkę
otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa W.A.B.
Jestem ciekawa jak ja ją odbiorę.
OdpowiedzUsuńOkładka mi się podoba ;)
OdpowiedzUsuń