Ze stron wyrwane, cz. 25

O to właśnie chodzi w zaufaniu (...) Nigdy nie masz pewności.

Panika, L. Oliver, Otwarte.

Dziwne, że ludzie mogą się znać przez tyle lat i tak bardzo mylić się co do siebie.

Ibidem.

Ludzie zaskakiwali. I to w najbardziej nieoczekiwany sposób. To była właściwie jedyna rzecz, której można było być pewnym.

Ibidem.

Był taki sam, a jednocześnie inny. I to dawało jej nadzieję. Jeśli ludzie się zmieniają, to znaczy, że ona też mogła się zmienić. Mogła być inna.

Ibidem.

Nagle poczuł smutek, że czas tak nieubłaganie pędzi do przodu. Był jak fala powodziowa - zostawiał za sobą tylko śmieci.

Ibidem.

Odwaga polega na tym, żeby iść do przodu, choćby nie wiem co.

Ibidem.

Zastanawiał się, czy całe życie na tym polega – na wiecznym żałowaniu.

Ibidem.

Przebaczanie jest kwestią decyzji, nie uczuć.

Samulka, K. Facon, Otwarte.

Koszmarne są poranki. Koszmarne są chwile, gdy człowiek uświadamia sobie, że po prostu nie ma innego wyjścia niż wstać.

Ibidem.

Ludzie są dziwni. Żyją sobie spokojnie na skraju przepaści, o krok od otchłani, i nawet jej nie widzą. Biorą śluby, kupują kwiaty, pieką ciasta, chodzą do kawiarni...

Ibidem.