Miłość ponad gatunkami – Carnival Row

Vignette ucieka z ogarniętej wojną ojczyzny i trafia do miasta, w którym ludzie żyją w dobrobycie, a magicznymi stwory nie są traktowane godnie. Napięcie wzrasta, gdy dochodzi do serii morderstw na imigrantach. Tragicznymi i brutalnymi śmierciami wróżek zaczyna zajmować się Rycroft Philostrate. Tymczasem spory między magicznymi istotami a ludźmi są coraz częstsze.

Carnival Row jest serialem urban fantasy. Na pierwszy sezon składa się osiem odcinków. W serialu zobaczymy Orlando Blooma i Carę Delevingne w głównych rolach, a także Tamzin Merchant, Davida Gyasi, Andrew Gowera, Jareda Harrisa czy Simona McBurneya.

W serialu prowadzone są trzy główne wątki. Jeden dotyczy sprawy morderstw, którymi zajmuje się Philo. Mężczyzna jest policjantem, ale w niczym nie przypomina kolegów po fachu. Jest w nim pewna wrażliwość na krzywdę innych, nie traktuje z wyższością magicznych istot. Widzi w nich równych sobie, ocenia ich charaktery i zachowania, nie pochodzenie. Philo chce dowiedzieć się, kto stoi za morderstwami i dlaczego giną tylko magiczne istoty. Drugi wątek dotyczy władzy sprawowanej w mieście. Opozycyjne partie dzieli głównie temat imigrantów i ich obecności w społeczności. Trzeci wątek dotyczy młodego, rujnowanego finansowo rodzeństwa, które musi poszukać sposobu na podreperowanie funduszy. Imogen wpada na kontrowersyjny pomysł – chce pomóc nowemu sąsiadowi w wejściu na salony. Wszystko szłoby łatwo, gdyby nie fakt, że mężczyzna jest stworzeniem z innego gatunku.

W serialu mamy też wątek miłosny. Obserwujemy go od pierwszych minut, lecz początkowo nie jesteśmy pewni, jak do niego podchodzić. Philo i Vignette znali się i kochali, ale od ich ostatniego spotkania minęły lata. Wróżka myślała, że ukochany nie żyje, dlatego pielęgnowała w sobie jedynie dobre wspomnienia na jego temat. On natomiast nigdy nie przestał jej kochać, ale chciał dać jej możliwość życia bez świadomości, że będzie musiała wiecznie uciekać i ukrywać się z powodu łączącego ich uczucia. Gdy w końcu spotykają się w nowych okolicznościach widać między nimi wszystkie niedopowiedzenia, które blokują im drogę do wspólnej przyszłości i odnowienia relacji.

 

Źródło

Serial ma ciekawy wątek kryminalny, ale pokazano w nim również inne bardzo zajmujące tematy. Przede wszystkim porusza się kwestię segregacji rasowej, problem imigracji, walki o władzę i zdrady. Bohaterowie muszą zmagać się z szukaniem własnego miejsca w tym nowym świecie, lecz także z odkrywaniem swojego „ja” i godzeniem się – lub nie – z pochodzeniem i przeszłością. Są też kwestie trudnej miłości, która nie wybiera gatunku, a to nie zawsze jest dobrze widziane w społeczeństwie.

Interesujące są magiczne istoty, które pokazano w serialu. Podobały mi się wróżki, lecz także stworzenia przypominające barany – puki. Mimo że niewiele było gatunków, które tu zaprezentowano, nadawały one ciekawy klimat obrazowi. Atmosferę zawdzięczał on także scenografii i kostiumom. Trafiamy bowiem w środek neowiktoriańskiego miasta, w którym magia łączy się z technologią i przepychem, a potem zderza z brudnymi ulicami, na których nie brakuje biedoty. To połączenie podsycono kolorystyką – ciemną, przytłumioną, bez jasnych i radosnych barw. Te ostatnie pojawiały się tylko podczas odwiedzin w bogatych domach, gdzie panny nosiły pastelowe suknie, a biżuteria błyszczała w świetle.

Źródło

Wątki przedstawione w serialu rozwijały się dość powoli, a w ostatnich odcinkach wszystko zaczynało się łączyć i przedstawiało spójny obraz, który był ciekawie wyjaśniony i zamknięty w interesujący sposób. Nie jest jednak tak, że nie ma w tym serialu minusów. Po pierwsze postać grana przez Carę Delevingne – zupełnie bez charakteru, z wiecznie zezłoszczoną miną. Nie przekonywała mnie do siebie, wręcz odpychała swoim zachowaniem, które wydawało się nielogiczne. Nie mogłam zrozumieć, co Philo w niej widzi. Miałam też wrażenie, że czasem niektóre tematy były porzucane w dość brutalny sposób, jakby zapominane, przez co widz skupiał się na czymś innym, a potem musiał przypominać sobie, o co chodziło w danym temacie. Źle rozłożono nacisk na prezentację wątków. Niekiedy miałam też wrażenie, że twórcy postanowili rozciągnąć niektóre ze scen do granic możliwości, ładując w nie za dużo.

Carnival Row podobał mi się pod względem przedstawionych wątków i ciekawej postaci Philo. Klimat jest bez zarzutu, tak samo jak scenografia. I mimo że momentami serial miał pewne minusy, to finalnie jestem zadowolona z seansu – bawiłam się dobrze, nie mogę doczekać się kolejnego sezonu.