Pozytywka. Pióra łagodnego orła, Benedicte Carboneill, Gije

Autor: Benedicte Carboneill, Gije
Tytuł: Pióra łagodnego orła
Pełny tytuł: Pozytywka. Pióra łagodnego orła
Wydawnictwo: Egmont Polska
Liczba stron: 56

Nola nie może wydostać się z Pandorii. Przyjaciele pomagają jej sprawdzić, co jest tego przyczyną. Okazuje się, że muszą użyć zaklęcia, które przesunie klucz w pozytywce, inaczej Nola nie będzie mogła wrócić do swojego świata. By wykonać odpowiedni czar, należy zebrać potrzebne składniki, co okazuje się nie takie łatwe, jak wszyscy myśleli.

Pióra łagodnego orła to piąty tom komiksowego cyklu Pozytywka autorstwa Benedicte Carboneill, do którego rysunki zrobiła Gije. To komiks skierowany do dzieci, bohaterka ma osiem lat. Nola ma możliwość odwiedzania świata, który ukryty jest w pozytywce. To sprawia, że zaprzyjaźnia się z nowymi osobami i odkrywa, jak wiele tajemnic miała jej mama.

Początek opowieści jest mocnym akcentem – Nola nie może wydostać się z Pandorii. Czas ucieka, a kłopoty się piętrzą. Jednak tym razem nie będzie tak łatwo – trzeba będzie polegać na nowych osobach i ich pomocy. Dziewczynka zacznie przekonywać mieszkańców tego miejsca, że nie zawsze ich metody są skuteczne. Stanie po stronie zwierząt i ich bezpieczeństwa, co będzie ryzykowne, bo od tego może zależeć jej dalszy los.

Kolejny raz zachwyciła mnie postać Noli. Sprzeciwiła się przemocy i ratowała słabszych, a jednocześnie znalazła sposób na zdobycie potrzebnych składników i zmianę przyzwyczajeń istot mieszkających w Pandorii. Wykazała się odwagą i determinacją. Przyznam, że z komiksu na komiks ta bohaterka coraz bardziej mi imponuje. Widać, jak się zmienia, jak dojrzewa i jak jej postawa zaczyna być coraz bardziej odpowiedzialna.

Do lektury tego tomu potrzebna jest znajomość poprzednich części. Tam wyjaśniono, czym jest Pandoria, kim jest Nola i jak dostaje się do świata w pozytywce. W tekście zresztą pojawiają się odniesienia do innych części, tłumacz sugeruje, które tomy warto poznać, by mieć pełny obraz historii dziewczynki. Warto więc czytać te komiksy w kolejności.

Kadry są zróżnicowane. Mamy większe i mniejsze ilustracje. Podkreśla się dynamikę, jest sporo detali. Istoty przedstawione w tej części są różnorodne. Podoba mi się tło wydarzeń – zawsze jest tu wiele szczegółów i kolorowych detali. Nie ma pustych przestrzeni, są dokładnie narysowane wnętrza i zachwycające scenerie na zewnątrz. Szczególnie ładnie wyglądają te kadry, które dzieją się w otoczeniu przyrody, chociaż i podczas spacerów w miasteczku dzieje się dużo. Autorki postanowiły nadać postaciom różne wyglądy – nie wszyscy przypominają ludzi.

Pióra łagodnego orła to dobra kontynuacja i świetna przygoda czytelnicza dla dzieci. Warto najmłodszym podsuwać takie pozycje, bo w ten sposób zachęci się ich do czytania. Komiksy mają krótkie historie i ładne rysunki, a ta forma może sprawdzić się u tych czytelników, którzy nie do końca przepadają za powieściami.

Komiks przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Egmont.