Skarbnica mitów nordyckich, Donna Jo Napoli

Autor: Donna Jo Napoli
Tytuł: Skarbnica mitów nordyckich
Wydawnictwo: Olesiejuk
Liczba stron: 192

Jak powstał świat według mitologii nordyckiej? Kto był głównym bogiem? Dlaczego Asowie nie lubili Olbrzymów? Jakie psikusy płatał Loki? O tym i innych kwestiach dowiemy się ze Skarbnicy mitów nordyckich Donny Jo Napoli.

Książka przeprowadza czytelnika przez całą mitologię Skandynawii, poczynając od powstania świata. Chronologiczne ułożenie wątków, które poprzeplatane są historiami dotyczącymi bogów, pozwala na śledzenie rozwoju tej wiary. Opisy są pełne ciekawostek, szczegółów, nie pozbawione są też drastycznych czy brutalnych momentów, których udziałem byli Asowie.

Układ książki jest interesujący. Każdy nowy temat, rozdział, zaznaczony jest ogromnym rysunkiem na dwie karty i tytułem. Historie są fabularyzowane, pojawiają się nawet dialogi. W niektórych miejscach spotykamy też informację na marginesie, która streszcza najważniejszy wątek bądź dwa danego rozdziału. Oprócz tego znajdziemy wyróżnione na innym tle notatki ze zdjęciami. Informacje w nich zawarte są bardziej naukowe, dają ogląd na sytuację ówczesnego świata i krajów nordyckich.

Książka jest bogato ilustrowana. Autorem obrazków jest Christina Balit. Rysunki są kolorowe, dużo w nich błękitów i zieleni, które mnie bardzo kojarzą się ze Skandynawią. Postacie są dość kanciaste, widać wyraźnie zagięcia np. w częściach ciała czy fryzurach. Ma to jednak swój urok – sugeruje surowość bohaterów, co pasuje do tematu.

Czytając tę pozycję, miałam z tyłu głowy pytanie „do kogo ona jest kierowana?”. To zdecydowanie książka popularnonaukowa, chociaż daleko jej od encyklopedii. Styl jest raczej gawędziarski, lżejszy, chociaż sama treść pełna jest brutalnych scen. Autorka co jakiś czas wrzuca w swoją opowieść zwroty w stylu „a jak już wiemy”, „o tym będzie więcej później”. Czasem czułam się zagubiona podczas lektury, miałam wrażenie, że coś mi umyka, czegoś nie doczytałam albo nie zrozumiałam – na przykład różnica między Asami i Wanami nie była dla mnie ostro zarysowana, mimo że starałam się uważnie podchodzić do poznawania ich historii. Niektóre rzeczy były też bardzo abstrakcyjne – pomińmy fakt bogów i ich zdolności, wydarzeń, w których biorą udział, ale na przykład Loki, który pod zmienioną postacią zostaje matką wyjątkowego źrebięcia był dla mnie zaskakujący.

Zatem dla kogo jest to pozycja? Mitologia nordycka jest mniej znana. W szkole uczymy się o wierzeniach starożytnych Greków i Rzymian, a nie wiemy nic o tym, komu ofiary składali Skandynawowie. Wydaje mi się, że powoli zaczyna wkraczać do popkultury trend sięgania po inne wierzenia. Mamy bowiem odsłonę God of War, którego akcja dzieje się w Skandynawii, a także kilka części Assassin's Creed, w tym tę nazwaną Vallhala czy rozgrywającą się w okolicach Egiptu. Dlatego tego typu pozycje mogą spodobać się szczególnie tym, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na temat bóstw, których nie znamy za dobrze. To pozycje skierowane raczej do młodszego odbiorcy – ze względu na sposób wydania – ale i dorośli wiele ciekawostek mogą wynieść z lektury. Ja byłam zadowolona.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Olesiejuk.