Gdy Ariel była
dzieckiem, Atlantyka kwitła. Wszędzie rozbrzmiewała muzyka, król Tryton śmiał
się i bawił z córkami. Niestety, pewnego dnia zdarzył się wypadek, w wyniku
którego zginęła królowa Atena. Od tej pory muzyka w królestwie była zakazana,
ponieważ to ją Tryton obwiniał za śmierć żony. Atena rzuciła się, by ratować
pozytywkę, co przypłaciła życiem. Ariel, gdy dorosła, nie mogła zrozumieć surowości
ojca i często mu się sprzeciwiała. Aż pewnego dnia poznała Florka, który
pokazał jej, że muzyka wcale nie umarła wraz z ukochaną królową...
Mała
syrenka: Dzieciństwo Ariel
to trzeci film o przygodach młodej syreny. Obraz miał swoją premierę w 2008
roku, 19 lat po pierwszej części. Co ciekawe, fabuła pokazuje to, co wydarzyło
się wcześniej – dzieciństwo Ariel, początki jej znajomości z Florkiem, życie
jej i jej sióstr.
Ariel w tej części
jest zbuntowaną nastolatką. Nie słucha ojca, nie potrafi zrozumieć jego racji.
Tryton jest surowy i wycofany, traktuje córki chłodno, ale jest królem i nawet
jego rodzina powinna go szanować i słuchać jego rozkazów. Inne syrenki nie mają
z tym problemów, jedynie Ariel zawsze coś nie pasuje. Gdy łamie zakaz ojca, a
potem dodatkowo obietnicę złożoną w klubie muzycznym, jeszcze nie wie, jak
wiele szkód może tym wyrządzić. I choć już w pierwszej części Ariel była dość
krnąbrna i niepokorna, o tyle tu jest po prostu nie do zniesienia. Widz wie, że
dziewczyna chce żyć własnym życiem, a jednak ciągłe sprzeciwianie się ojcu
wpędza ją w kłopoty, a na dodatek ściąga jego gniew także na jej znajomych.
Akcja skupia się
na dwóch rzeczach. Pierwszą z nich jest życie Ariel i jej bunt przeciw zasadom.
Syrenka poznaje muzykę, czuje, że to właśnie tego brakowało w jej życiu. Drugim
tematem, który poruszany jest w bajce, jest chęć zdobycia władzy i pozycji
przez Marinę. To syrena, która zajmuje się córkami Trytona. Ma za złe królowi,
że dał jej tak niewdzięczne zadanie – uważa, że księżniczki są rozpuszczone i
próżne, a ona stworzona jest do czegoś większego. Chce zająć miejsce
Sebastiana, doradcy króla. Zrobi wszystko, by się go pozbyć.
W polskiej wersji językowej
usłyszymy ponownie Beatę Jankowską-Tzimas w roli Ariel, Emiliana Kamińskiego
jako Sebastiana i Benjamina Lewandowskiego jako Florka. Do tego w role sióstr
Ariel wcieliły się m.in. Barbara Kałużna, Katarzyna Łaska czy Katarzyna
Tatarak. Za królową Atenę mówi Olga Bończyk. Wykonuje też jedną z piosenek jako
swoja bohaterka. Mała syrenka: Dzieciństwo
Ariel to bajka, w której nie mogło zabraknąć piosenek. Nie są one jednak
tak znane, jak te z pierwszej części, ale i tak wpadają w ucho. Na przykład Wciąż pamiętam – piękna i z uroczym
tekstem.
Z ciekawych rzeczy
warto zwrócić uwagę, jak została wykreowana postać Florka. Znany z pierwszej części
przyjaciel Arielki jest tu odważnym buntownikiem, który potrafi uciec przed
strażą królewską i kłamać. A przecież w pierwowzorze jest strachliwy i
wycofany! To przedziwna zmiana. Widzowie zauważą też na pewno jak różnorodne
charaktery mają siostry Ariel. Ich problemy są naprawdę zabawne – jedna chce
mieć chłopaka, ale nie umie żadnego zagadać, inna jest poważna i dojrzała,
niczym matka dla innych sióstr, a kolejna zabiera rzeczy i nigdy nie oddaje.
Muszę przyznać, że
druga część – z czym się nie kryję – bardzo mnie rozczarowała. Ta jest za to o
niebo lepsza, jednak brakło mi czegoś, co by ją dopełniło. Fabuła i akcja są
dobrze wymyślone, a jednak gdyby dołożyć im jeszcze jedną mocną scenę, byłoby
idealnie i do niczego nie mogłabym się przyczepić. Mimo wszystko naprawdę
dobrze bawiłam się, oglądając tę bajkę. Warto włączyć, to rozrywka dla całej
rodziny.
Może kiedyś z wnukami ja obejrzę, ale to jeszcze daleko przyszłość. ;)
OdpowiedzUsuń