"Opowieści z Narnii. Ostatnia bitwa" C.S. Lewis

Autor: C.S. Lewis

Tytuł: Opowieści z Narnii. Ostatnia bitwa

Tytuł oryginalny: The Last Battle

Wydawnictwo: Media Rodzina

Czas trwania: 4 godziny 46 minut

Szympans Krętacz i jego przyjaciel osioł Łamigłówek znajdują lwią skórę. Małpa szyje z niej płaszcz i przebiera przyjaciela za króla zwierząt. Uznaje, że to doskonały sposób na zdobycie tego, czego pragnie, i rozpuszcza w Narnii wieść o tym, że Aslan wrócił i żąda od swojego ludu różnych rzeczy – np. mówiące konie mają zostać zaprzęgnięte do pracy, drzewa z driadami są wycinane, a karły mają pracować w kopalniach u nieprzyjaciół. Gdy te wieści docierają do uszu ostatniego króla Narnii, Tiriana, postanawia on, że sprawdzi, czy to wszystko prawda. W końcu Aslan, o którym mówią legendy, nie pozwoliłby na niszczenie jego ukochanej krainy...

Opowieści z Narnii. Ostatnia bitwa C.S. Lewisa to ostatnia książka z siedmiotomowego cyklu tego autora. Tym razem wydarzenia dzieją się na długo po tym, co mogliśmy czytać w poprzednich pozycjach. W Narnii rządzi jeden król, jednak pamięć o Aslanie jest ciągle żywa wśród ludu, co postanawia wykorzystać przebiegły szympans Krętacz. Manipulując osłem, przebiera go i zamyka, a wśród mieszkańców Narnii rozpuszcza wieść o tym, że wielki lew powrócił. Od teraz może rozkazywać im do woli.

Na takie zachowanie nie godzi się król Narnii, Tirian. Postanawia sprawdzić, czy Aslan naprawdę wrócił. Nie chce wierzyć w to, że lew mógłby tak traktować mieszkańców ukochanej krainy. Zostaje jednak pojmany i uwięziony. Na pomoc przybywają mu Eustachy i Julia, ludzkie dzieci, które przysłał sam Aslan. Od teraz bohaterowie będą działać razem, a ich celem będzie nie tylko demaskacja Krętacza, lecz także przegnanie z Narnii nieprzyjaciół, z którymi szympans zawarł porozumienie.

W Ostatniej bitwie dzieje się wiele rzeczy, nie zabrakło zwrotów akcji i niespodziewanych scen. Uważny czytelnik zauważy też wiele odniesień biblijnych, w tym dotyczących końca świata i życia wiecznego. Cała sprawa z fałszywym Aslanem jest nie tylko działaniem, które ma dać władzę małpie, lecz także czymś w rodzaju przypowieści dotyczącej tego, że zobaczyć znaczy uwierzyć. Nadzieja i zaufanie, które pokładano w lwie, były tak silne, że nawet jego podróbka była dla Narnijczyków niczym bóstwo i dar.

Ostatni tom Opowieści z Narnii poznałam w formie audiobooka. Wszystkie poprzednich części także miałam okazję słuchać. Zawsze wybieram tę wersję, w której lektorami są Jerzy Zelnik i Agnieszka Greinert. Zazwyczaj dzielą się oni narracją, a także dialogami, które czytają z podziałem na płeć bohaterów. Oboje doskonale wczuwają się w tekst, oddają emocje postaci, ale też nadają im charakterystycznych brzmień, które sprawiają, że nie można nikogo pomylić. 

Opowieści z Narnii. Ostatnia bitwa tak jak i poprzednie książki nie są według mnie literaturą dla dzieci, raczej dla młodzieży. Może nie są krwawe i brutalne, ale zdarzają się tu sceny bitew, w których ktoś ginie. Niemniej jednak to kawał dobrej literatury, który czyta się – lub słucha – z ogromną przyjemnością. Zachęcam was do zapoznania się z tą serią, jeśli jeszcze nie mieliście takiej okazji.

Audiobooka wysłuchałam dzięki uprzejmości Audioteka.pl: