"Dożywocie" Marta Kisiel

Autor: Marta Kisiel

Tytuł: Dożywocie

Wydawnictwo: Uroboros/Grupa Wydawnicza Foksal

Liczba stron: 350

Marta Kisiel jest redaktorką i autorką. Ma na koncie kilka opowiadań i dwie powieści – Nomen omen z 2014 roku i Dożywocie z 2010, wznowione w 2015 roku. Książkę wydała Grupa Wydawnicza Foksal.

Konrad dostaje w spadku gotycki dom w środku głuszy. Przeprowadza się do niego z miasta, by zmienić coś w swoim życiu – musi zabrać się za Dzieło Życia, zapomnieć o dawnej narzeczonej i trochę odpocząć od ostatnich wydarzeń. Nie jest mu to jednak dane. Okazuje się, że dom zamieszkują dziwne istoty – anioł, widmo romantycznego panicza, mroczna istota w piwnicy, a nawet rządny krwi kot. Konrad musi poradzić sobie z nową sytuacją, poznać swoich współlokatorów, zadbać o nich i napisać książkę. Nie jest łatwo – dom trzeba wyremontować, zapracować na wydatki i jeszcze zrozumieć, jak funkcjonują istoty. Poza tym ciągle nęka go agentka, wypytując o nową książkę, oraz powracające wspomnienia.

Powieść skupia się głównie na życiu Konrada w Lichotce i na perypetiach, które w związku z tym się pojawiają. Wątkami pobocznymi są m.in. żywot pisarza, opieka nad innymi, miłość, lojalność, moralność... Można by wymieniać bez końca. 

Konrad jest pisarzem, mężczyzną z nieudanym związkiem na karku, opiekunem anioła i obiektem złośliwości różowego króliczka. To wyjątkowo cierpliwy człowiek, który szybko przywyknął do sytuacji, w której się znalazł. Potrafi się zdenerwować, ale mimo wszystko to dobra dusza. Bywa złośliwy, jednak gdy trzeba staje murem za swoimi dożywotnikami.

Współlokatorzy Konrada to również ciekawe postaci. Przede wszystkim anioł, który ma uczulenie na własny pierz, widmo romantycznego kochanka, które zakochuje się niemal w każdej osobnicze płci przeciwnej oraz Krakers, wariacja na temat krakena, doskonały kucharz i idealna gospodyni domowa. Dodajmy do tego kota i królika, które są chyba najbardziej upiorne z całego zestawu i mamy mieszankę wybuchową.

Książka napisana jest w ciekawy sposób. Czasami jest to kryminał, niekiedy obyczaj, fantastyka podana tak, jakby wszystko w książce było absolutnie na porządku dziennym. Ten misz-masz dopełniają wątki dotyczące literatury, które świetnie wpisują się w całość.

Trzeba też napisać kilka słów na temat języka. Autorka posługuje się niezwykle lekkim, przyjemnym stylem. Momentami ironiczny, czasem zabawny, pełen odniesień do literatury, potrafiący wbić szpilę jednym słowem. Czyta się to jednym tchem, rytm jest niesamowity. Na dodatek każda strona ocieka humorem, co nie pozwala się znudzić ani na chwilę. Warto zwrócić też uwagę na to, że każda z postaci – tak różnych pod względem charakteru – otrzymała też własny styl mówienia, co rzadko się obecnie zdarza. Wielkie brawa!

Ogólnie książka jest naprawdę dobrze napisana. To świetna zabawa na kilka godzin. Konrad i jego współlokatorzy są sympatyczni, choć czasem nieporadni, kłótliwi i złośliwi – czyli jak w życiu. Styl autorki jest zachwycający, pomysł na książkę genialny – pełna absurdów, humoru, ale też ważnych wartości jak lojalność, odpowiedzialność, czułość. Czyta się niemal jednym tchem.

Polecam tym, którzy z twórczością Marty Kisiel się jeszcze nie spotkali. Zobaczycie, że to autorka, której nie da się nie lubić – za pomysły, styl, humor. Tych, którzy mieli już okazję czytać Nomen omen, nie muszę przekonywać.

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Księgarni Tania Książka: