Autor: Adam Lang
Tytuł: Klucze
Wydawnictwo: Literackie
Liczba stron: 304
Adam Lang
jest z wykształcenia matematykiem. Ma na swoim koncie powieść Klucze. Wydało ją Wydawnictwo Literackie
w 2015 roku.
Adam mieszka
z mamą, ojciec opuścił ich kilka lat temu i słuch po nim zaginął. Chłopak jest
w klasie maturalnej, ma dziewczynę, kumpla i jest całkiem popularny. Gdy
przypadkiem spotyka znajomą swojego przyjaciela postanawia, że chce zacząć się
z nią spotykać. Dziewczyna jest młodsza, ale piękna, zabawna i bystra. Jednak
jest problem – ma chłopaka. a Adam dziewczynę. Nie przeszkadza mu to jednak
napisać do Ani i użyć swoich sztuczek, by zbadać, czy dziewczyna jest nim
zainteresowana. Chłopak manipuluje prawdą, cieszy się też, że dziewczyna
zachowuje się tak, jak przewidział. Chłopak mówi swojej ukochanej, że poznał
inną i chce z nią być. Madziarska przyjmuje to z godnością, a Adam wpada w nowy
związek i angażuje się w niego całym sobą.
Adam jest
narratorem powieści. To zwykły chłopak – ma problemy w szkole, nie dogaduje się
z matką, lubi flirtować. Jednak jest w nim także coś, co może czytelnika
denerwować. Adam manipuluje prawdą, by sprawić sobie korzyści – na przykład
wywołać w kimś poczucie winy. Jest też mistrzem spraw damsko-męskich. Potrafi
przewidzieć zachowanie dziewczyn, ponieważ ma z nimi dość duże doświadczenie.
Jednak popełnia błędy, które potem mogą nie wyjść mu na dobre.
Chłopak jest
jedną wielką sprzecznością. Najpierw rzuca ukochaną, potem chce z nią być. Mówi
coś, co wie, że sprawi jej przykrość, a potem obiecuje, że się to nie powtórzy.
Po kilku tygodniach ponownie robi to z premedytacją. Jest dość płytki. Nie
zauważa też tego, co się wokół niego dzieje. To egoista, który myśli tylko o
sobie. Dlatego nie widzi, że sprawia innym ból, a gdy te osoby zachowują się
względem niego tak samo – czuje się śmiertelnie urażony. Dla matki jest
opryskliwy, dla babci również. Jedynym jego przyjacielem jest wujek.
Adam ma też
złe wyobrażenie swojej osoby. Uważa się za dobrego, koleżeńskiego i lubianego.
Jest pomocy, a nawet bezinteresowny, ale nie zauważa, że inni odbierają to jako
coś w rodzaju litości bądź zainteresowania. Ten fałszywy obraz o siebie w
pewnym momencie runie, a wtedy dopiero będzie źle.
Jednak to
nie jest tak, że Adam robi to wszystko, bo jest złym człowiekiem. Jest
zraniony, rozdarty, przestraszony. Od kiedy ojciec od nich odszedł, Adam nie
zaznał spokoju. Ma fobię związaną z kluczami, które kojarzą mu się z tatą. Być
może właśnie rozbita rodzina sprawiła, że chłopak stał się taki, jaki jest. Nie
miał wzoru, który mógłby mu pokazać, jak powinien zachowywać się mężczyzna, a
jak już taki znalazł, okazało się, że jest on nie całkiem fortunny.
Książka
skupia się na kilku miesiącach z życia Adama, na jego znajomościach, miłościach,
kontaktach z rodziną. Opisano to wszystko tak, jakby Adam prowadził pamiętnik –
zwraca się często do czytelnika, pytając, czy pamiętamy, że o czymś mówił.
Treść pokazuje zwykłego chłopaka z jego problemami. Mocnym punktem książki jest
skomplikowana postać głównego bohatera, którego nie da się ani kochać, ani
nienawidzić. Czytelnik rozumie, że jego zachowanie nie jest do końca dobre, ale
nie umie go za to winić. Jako kobieta muszę też przyznać, że ciekawe jest
spojrzenie na zachowanie chłopaka w wieku dojrzewania, jego odzywki, upór,
podejście do dziewczyn. Można zrozumieć, co siedzi takiemu nastolatkowi w
głowie. Także same dziewczyny są tu przedstawione w interesujący sposób – Adam
wytyka im błędy, które popełniają w relacjach z mężczyznami. To cenna lekcja.
Uważam, że
książka jest ciekawa, dobrze napisana, daje też do myślenia. Porusza problem
rozbitych rodzin i wpływ tego wydarzenia na rozwój dziecka. pokazuje też
problemy typowego nastolatka przedstawione w bardzo naturalny sposób.
Warto
przeczytać tę pozycję. Jest ona skierowana do nieco młodszych czytelników,
takich w wieku Adama. To dobrze napisana książka, która może pomóc wam spojrzeć
na niektóre sprawy inaczej. Momentami zabawna, czasem gorzka w wymowie,
świetnie nadaje się na zimowy wieczór.
Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Literackiego:
Mam tę książkę na swojej liście, hipnotyzuje mnie to spojrzenie z okładki!
OdpowiedzUsuńNie jestem nieco młodszym czytelnikiem, ale recenzje mnie zainteresowały. Chętnie poznam książkę, która wpisuje się w New Adult, a jednocześnie nie jest przedstawiona z punktu widzenia nastolatki tylko chłopca. Napisana przez dorosłą osobę - tym bardziej mnie ciekawi:)
OdpowiedzUsuńNo ja młodsza też nie jestem, ale podobało mi się :)
Usuńcałą recenzją rozbudziłaś moje zainteresowanie, a na koniec piszesz o wieku :P no nic czuję się młodo i chyba po nią sięgnę :)
OdpowiedzUsuńChoć na jakiś czas mam dość historii młodzieżowych, to przyznam, że taki bohater, który ma totalny mętlik w głowie, nie zważa na zasady moralne i angażuje się w tak nietypowy sposób w nowy związek, ma coś w sobie. Może kiedyś przeczytam. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńOn jest... i straszny, i sympatyczny. Super się go czyta.
UsuńO tej książce swojego czasu było dosyć głośno, ale ja jakoś nigdy nie byłam do niej przekonana. Więc na razie podziękuję ;)
OdpowiedzUsuńProblem rozbitych rodzin to bardzo ważna płaszczyzna. Będę pamiętać o tej książce.
OdpowiedzUsuńTa pozycja od dnia premiery mnie bardzo interesowała, muszę wreszcie ją przeczytać ;)
OdpowiedzUsuńCzytałam tę powieść, dla mnie główny bohater też był sprzeczny i na początku nie wiedział czego chce, ale stopniowo wyrobił się całkiem sympatyczny chłopak:)
OdpowiedzUsuń