Nigdy nie jesteśmy ani tak wspaniali, ani tak żałośni,
jak się nam wydaje.
Wymyśliłam cię, F. Zappia, Feeria Young.
Jeśli pokochaliśmy coś jako dzieci, będziemy to kochać
zawsze.
Ibidem.
Wystraszeni ludzie komunikują się zaskakująco dobrze…
tyle że nie komunikują tego, co powinni.
Ibidem.
Miarą inteligencji nie jest to, ile człowiek wie, ale
ile potrafi się jeszcze nauczyć.
Ibidem.
Wierzyć, że coś istnieje, a potem dowiedzieć się, że
jednak nie, było jak dotrzeć na sam szczyt schodów i próbować postawić nogę na
nieistniejącym stopniu.
Ibidem.
Widziałaś kiedyś, żeby ktoś kompletnie się zmienił?
Ale tak naprawdę kompletnie? Do tego stopnia, żeby zmieniła mu się nawet mimika
twarzy? Bo to mu się właśnie przytrafiło.
Ibidem.
Chciałam zaprotestować, ale czasami miał okropny
zwyczaj mieć rację.
Ibidem.
Ludzie w depresji nie chowają się przed swoimi
potworami. Ludzie w depresji dają im się pożreć.
Eliza i jej potwory, F. Zappia, Feeria
Young.
Pomysły to bezpłciowy sposób rozmnażania się umysłu.
Nie trzeba dzielić ich z nikim innym.
Ibidem.
Prawda to najgorszy z potworów, bo nigdy na dobre nie
znika.
Ibidem.
Może to normalne. Rzeczy, na których nam najbardziej
zależy, pozostawiają po sobie największą pustkę.
Ibidem.
Ale ja nie chcę przyjaźnić się z ludźmi, którzy z góry
decydują, że nie zasługuję na życie, bo jestem zbyt cudaczna.
Ibidem.
Bardzo ciekawa odsłona cyklu. 😊
OdpowiedzUsuń