Z papieru na ekran – edycja serialowa cz. 5

Źródło

W głębi lasu stworzony został przez Polaków na podstawie powieści Harlana Cobena. To drugi polski serial wyprodukowany dla Netflixa. Główne role otrzymali Grzegorz Damięcki i Agnieszka Grochowska. Serial debiutował na platformie w 2020 roku i ma jedynie sześć odcinków. To, co go wyróżnia, to świetna gra aktorska i klimat.

 

Źródło

Wiedźmin powstał na podstawie powieści Andrzeja Sapkowskiego. W roli tytułowej zobaczymy Henry’ego Cavilla. Pierwszy sezon nakręcono w oparciu o opowiadania z tomów Miecz przeznaczenia i Ostatnie życzenie. Przedstawia zarówno świat, jak i tytułową postać, nie brakuje też ciekawych walk i magicznych stworzeń.

 

Źródło

Unorthodox jest miniserialem na podstawie autobiografii Debory Feldman. Premiera na Netlfixie miała miejsce w 2020 roku. To opowieść o młodej dziewczynie, która ucieka ze swojej społeczności i poznaje świecki styl życia.

 

Źródło

The Ghost Bride to serial na podstawie książki Yangsze Choo. Serial opowiada o dziewczynie, która pochodzi z ubogiej rodziny i ma poślubić… ducha. Serial zadebiutował na Netflixie w 2020 roku.

 

Źródło

Wodnikowe wzgórze oparte jest na motywach powieści Richarda Adamsa. Jest opowieścią o stadzie królików, które ruszają w podróż w poszukiwaniu lepszego miejsca na świecie. Netflixowa wersja miała swoją premierę w 2018 roku.

Zagrajmy! – Ufo

Tytuł: Ufo

Producent: Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Wiek: 6+

Liczba graczy: 2-6

 

Kto z nas nie zastanawiał się, czy istnieje życie poza Ziemią? Gra Ufo od Wydawnictwa Nasza Księgarnia pozwala przekonać się, że owszem, istnieje! A na dodatek daje okazję do inwazji i porwania rolników oraz ich trzody.

Gra składa się z 28 kart w 7 rodzajach i 36 żetonów łupów. Każdy otrzymuje po 5 kart, których nie pokazuje innym zawodnikom. Zadaniem graczy jest zdobycie jak największej liczby łupów, czyli ludzi i zwierząt ze stosu żetonów. W każdej turze gracz wykłada przed siebie jedną z kart, które trzyma i dobiera kolejną, by nadal mieć pięć. W zależności od karty, która została wyłożona, należy wykonać odpowiednią czynność. Na przykład karta spodków pozwala na zabranie łupów o równowartości liczby z karty od osoby, która również ma przed sobą tę samą kartę. Jeśli nikt jej nie wyłożył, gracz może zabrać odpowiednią liczbę łupów ze stosu na środku stołu. Gra kończy się, gdy zgarnięty zostanie ostatni łup. Osoba, która ma najwięcej łupów, wygrywa.

Autorem gry jest Reiner Knizia, a ilustracje do polskiej wersji stworzyła Nikola Kucharska. Jak zwykle styl Nikoli jest nie do podrobienia, można go rozpoznać w mgnieniu oka. Ilustracje są dopracowane i klimatyczne – świetnie, że akcja na kartach rozgrywa się nocą. Wymyślone przez Nikolę ufoludki są zabawne i sympatycznie wyglądają.

W Ufo gra się szybko, szczególnie przy większej liczbie graczy. Rozgrywka przewidziana jest na 15 minut. Po rozeznaniu się w zasadach gry, co może sprawić trochę problemu szczególnie na początku, gra robi się naprawdę przyjemna. Można spokojnie rozegrać kilka partii i nie czuć się znużonym powtarzalnością, bo każda z nich jest całkiem inna.

Ufo uczy logicznego myślenia i pobudza do współzawodnictwa. Jest sposobem na rozwijanie kreatywności i analitycznego podejścia. Może też rozwijać spryt, gdy gracz musi zdecydować, kogo pozbawić żetonów łupów. Wymaga też zastanowienia przed wyborem karty, którą chce się wyłożyć.

Ufo to przyjemna zabawa dla całej rodziny. Młodsi gracze również sobie z nią poradzą. Zasady mogą wydawać się nieco skomplikowane, jednak po rozegraniu kilku partii wszystko staje się jasne. Dajcie się zatem zabrać w kosmiczną podróż i nie pozwólcie innym graczom porwać waszych łupów.

Ale ja cię nie znam!, Dagmar Geisler

Autor: Dagmar Geisler
Tytuł: Ale ja cię nie znam!
Pełny tytuł: Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym
Tytuł oryginalny: Ich geh doch nich mit Jedem mit!
Wydawnictwo: JEDNOŚĆ
Liczba stron: 28

Lusia skończyła lekcje i czeka pod szkołą tak, jak kazała jej mama. Zaczyna padać, ale dziewczynka stoi grzecznie i nie oddala się od budynku. W międzyczasie podchodzą do niej kolejne osoby, które chcą ją zabrać do domu – a to sąsiadka, a to złota rączka pracująca dla jej rodziców. Lusia jednak wie, że nie może iść z nikim, kogo nie zna. Ale przecież pamięta, jak mają na imię lub nazwisko niektóre osoby. Jednak nie wie, czy lubią galaretkę i jak spędzają czas wolny, dlatego odmawia każdemu z nich.

Ale ja cię nie znam! Dagmar Geisler to krótka opowieść dla najmłodszych. Główną bohaterką jest Lusia, która czeka pod szkołą zgodnie z prośbą mamy na to, aż ktoś ją odbierze. Dziewczynka, mimo młodego wieku, jest bardzo rezolutna i grzeczna. Nie oddala się od szkoły, mimo że ma ku temu kilka okazji.

Lusia nie może wrócić do domu z obcymi osobami, dlatego za każdym razem, gdy ktoś do niej podchodzi, przeprowadza małą analizę. Zazwyczaj zaczepiają ją osoby, które już kiedyś widziała – jak sąsiadka czy znajomy mamy. Dziewczynka czasem wie, jak ktoś się nazywa, ale to wcale nie znaczy, że zna tę osobę. W głowie robi sobie test – czy wie, jakie zwierzątko ma dana osoba, gdzie mieszka albo czy chrapie w nocy. Jeśli nie umie odpowiedzieć na któreś z pytań, to znaczy, że nie może iść z tą osobą.

Książeczka jest krótka i – jak to w przypadku pozycji dla dzieci bywa – więcej w niej ilustracji niż tekstu. Poza tymi obrazkami, które serwuje się czytelnikowi na całej karcie, są też okienka, niczym z komiksu, które mają pokazać różne pytania i wątpliwości co do znajomości danej osoby. To ciekawa forma podania tekstu i zilustrowania go.

Książka należy do serii „Ja i moje emocje”. Tematem jest odmawianie obcym. Myślę, że został on całkiem dobrze przekazany i trafi do najmłodszych. Są tu przedstawione różne sytuacje – do dziewczynki podchodzą osoby, które zna lepiej bądź gorzej, ale nie chce z nimi iść, ponieważ nadal są to dla niej obcy ludzie. To zwraca uwagę czytelników, że tak naprawdę możemy wiedzieć, gdzie ktoś mieszka i jak ma na imię, ale nie znaczy to, że znamy tę osobę i możemy jej zaufać.

Ale ja cię nie znam! to przyjemna pozycja dla najmłodszych. Na pewno będzie czytana z rodzicami bądź dziadkami i stanie się przyczynkiem do rozmowy na temat zaufania i ostrożności. Myślę, że ta książka na pewno przyda się w domowej biblioteczce.