Powtórka z Disneya – Dziadek do orzechów i cztery królestwa

Clara dostaje jako prezent świąteczny pudełeczko w kształcie jajka. Nie ma do niego klucza, a osoba, która jej je podarowała, nie żyje. Dziewczyna zabiera podarunek na bożonarodzeniowe przyjęcie. Podczas corocznego poszukiwania prezentu, Clara trafia do dziwnej krainy. Tu czeka na nią niespodzianka – klucz. Niestety, porywa go złośliwa mysz, a potem ucieka Clarze i zmusza ją do pogoni. Dziewczyna gubi się w nieznanym miejscu i tylko cudem udaje jej się odszukać kogoś, kto jej pomoże. Czy Clara dowie się, gdzie trafiła?

Dziadek do orzechów i cztery królestwa to film Disneya bazujący na dobrze znanej historii. W  filmie zobaczymy m.in. Keirę Knightley, Mackenzie Foy,Helen Mirren, Morgana Freemana. W polskim dubbingu głosów użyczyli Grażyna Barszczewska, Marek Barbasiewicz, Martyna Kowalik, Aleksander Kaźmierczak, Cezary Żak, Maria Dębska czy Mariusz Bonaszewski.

Film opowiada o przygodzie Clary w magicznej krainie. Dziewczyna trafiła do niej, idąc za nicią pozostawioną przez ojca chrzestnego. Okazuje się, że w krainie trwa spór – trzy królestwa się zjednoczyły, a jedno zbuntowało. Matkę Cyrkonię usunięto, a pozostali władcy naradzają się, jak się przed nią bronić. Może Clara im w tym pomoże?

Scenariusz może niektórych zaskoczyć – jest jeden duży zwrot akcji, który sprawia, że film nabiera tempa. W obrazie są sceny walki, które nagrano w przepiękny sposób. Nie można od nich oderwać oczu. Przy okazji nie są krwawe, dzięki czemu film nadaje się dla najmłodszych. Pojawia się też kilka momentów, w których nie można się nie uśmiechnąć. Świetnym pomysłem było zaprezentowanie baletu, który przybliżył Clarze wydarzenia w krainach, które doprowadziły do rozłamu.

Plusów filmu jest kilka. Po pierwsze świetna obsada aktorska, która zachwyca od pierwszej minuty. Bardzo podoba mi się też scenografia. Piękne wnętrza, przepych, który zachwyca, ale nie odciąga wzroku od postaci. Świetnie wyglądają także kostiumy. Doskonale wpasowały się w klimat filmu i czas akcji. No i oczywiście muzyka – klasyczna, dobrze znana melodia przesuwa się w tle przez cały film, w odpowiednim czasie wybrzmiewając głośniej dla podkreślenia konkretnych scen czy wydarzeń.

Są też minusy. Po pierwsze momentami scenariusz wydaje się sztywny. Jeśli ogląda się dużo filmów, można się spodziewać, co się wydarzy i wtedy efekt zaskoczenia jest mniejszy. Także niektóre wydarzenia przedstawiono tak, że można się złapać za głowę – jak choćby scenę u Matki Cyrkonii, gdy ta gubi klucz. Dla młodszych film ten na pewno będzie świetny, starsi mogą się nieco wynudzić. To raczej obraz familijny, który może zmotywować do rozmów o odwadze, poświęceniu i rodzinie, niż film, który wciągnie nas fabułą i zaskoczy licznymi wydarzeniami.

Cieszę się, że widziałam Dziadka do orzechów i cztery królestwa, ale raczej nie zostanie on moim ulubionym filmem Disneya. Mam wrażenie, że czegoś w nim brakuje – może jest nieco za mało klimatyczny? A może to wina aktorki wcielającej się w Clarę, która mnie do siebie nie przekonała? W każdym razie – obraz idealny na seans z rodziną w długie zimowe popołudnia. Do obejrzenia raz. I tyle.