"Śmierć w chmurach" Agatha Christie

Autor: Agatha Christie

Tytuł: Śmierć w chmurach

Tytuł oryginalny: Death in the Clouds

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie/Publicat

Liczba stron: 272

Agatha Christie to królowa kryminałów i powieści detektywistycznych. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt książek. Jedną z nich jest Śmierć w chmurach, którą w Polsce wydawano kilka razy. Wszystkie wznowienia wyszły dzięki Publicatowi.

W samolocie z Paryża do Croydon pasażerowie są zbieraniną różnych klas i warstw społecznych. Jest tu lekarz, archeolodzy, fryzjerka czy stomatolog. Jest też prywatny detektyw, Herkules Poirot. Przed lądowaniem stewardzi zbierają ostatnie naczynia i jeden z nich odkrywa, że doszło do wypadku. Jedna z pasażerek, paserka, która pożyczała różne sumy pieniędzy, zostaje zamordowana. Wygląda na to, że ktoś wystrzelił w jej stronę zatrutą strzałkę. To dziwne. Nikt niczego nie widział, nic nie słyszał. Poirot zaczyna prowadzić swoje prywatne śledztwo, angażując w nie dwójkę pasażerów. Czy uda mu się odkryć, kto popełnił zbrodnię? I jaki był motyw?

Narracja trzecioosobowa pozwala poznać nie tylko śledztwo Poirota, lecz także to, co robią w tym czasie inni bohaterowie. Mamy ogląd sprawy z kilku stron. Jak to jednak bywa z Poirotem – jest on dość tajemniczy, więc nie dostajemy wszystkiego na tacy, nie wszystko jest przed nami odkryte.

Historia toczy się dość wolno. Nie ma zwrotów akcji, są za to rozmowy, tropy i ślady. Podejrzani zmieniają się co chwila. Czytelnik czuje jednak, że to, co otrzymuje, nie jest do końca pewne. Ciągle czegoś brakuje, a w głowie siedzą nam szczegóły, które jakoś do tej pory nie były brane pod uwagę.

Samo śledztwo prowadzone jest dość spokojnie. Co prawda jest prowokacja, która może zaskoczyć, jednak nie ma spektakularnych rzeczy. Są rozmowy, podchodzenie do każdego w sposób psychologiczny. Poirot ufa swojemu doświadczeniu i intuicji. Widzi więcej niż inni. Zbiera dowody, pamięta o drobiazgach. W końcu udaje mu się nie tylko rozwiązać zagadkę, lecz także zeswatać bohaterów.

Jak zawsze u Christie – zaskoczenie jest inne, niż byśmy się spodziewali. Co prawda czułam, że osoba, która w końcu była mordercą, może być podejrzana. Jednak przez 90% tekstu nic nie wskazywało na to, by właśnie ona była winna. Intryga jest tak poprowadzona, by czytelnik mógł razem z Poirotem prowadzić śledztwo. Finałowa scena jak zawsze pokazuje to, co przeoczyliśmy,

Jedną rzeczą, do której mogłabym się przyczepić, jest język. Owszem, przenosimy się do Anglii kilkanaście lat wcześniej, dlatego możliwe są inne zwroty, ale problematyczne może być wprowadzenie obcojęzycznych wypowiedzeń, nie zawsze tłumaczonych. No i brakuje kilka przecinków. 

Ciekawe jest to, że na początku książki znajduje się plan usadzenia pasażerów w samolocie. Możemy dzięki temu lepiej zrozumieć problem pokazany w powieści.

Ogólnie uważam, że to dobra książka. Klasyka kryminałów, ciekawa intryga, niewiele stron, ale świetnie poprowadzona narracja i przemyślany pomysł. Polecam tym, którzy chcą przeczytać coś Christie, ale jeszcze nie mieli okazji, by poznać jej twórczość.

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Księgarni BookMaster: