Ulubione okładki

Jestem wzrokowcem. Często wybieram książki po okładce. Myślę, że nie tylko ja. Nawet najnudniejsza historia, gdy jest ładnie oprawiona, może trafić do mojej biblioteki w ciemno.
Dziś kilka okładek, które szczególnie uwielbiam.

"Panowie Salem" są moim zdaniem genialnym przykładem okładki dopasowanej do treści. Tak samo "Demonolog". Obie zapowiadają, że w środku znajdziemy coś niepokojącego, strasznego. I to prawda. Obie są pięknie zrobione. W pierwszym przypadku mamy jeszcze cudowny font, który dominuje nad obrazkiem.
Jeśli chodzi o "Niebezpieczne kobiety", to pisałam już o okładce przy okazji recenzji. Jest to trochę mylny, ale jakże piękny, przykład, że okładka może zachęcić do zakupu i... zmylić. Na obrazku widzimy kobietę na tronie, która przypomina Daenerys lub Cersei. Z okładki krzyczy też nazwisko Martina. Łącząc obie te rzeczy, możemy myśleć, że jest to pozycja z jakimiś tekstami, które uzupełniają sagę Pieśń lodu i ognia. Nic bardziej mylnego!

"Aforyzmy i mądrości Tyriona Lannistera", które nawiązują do fragmentu "Stworzenie Adama" to kapitalna okładka. Prosta, bez udziwnień, z pomysłem. Przyciąga wzrok i pasuje do grafik wewnętrz.
"Dying light" to kolejny przykłada nawiązania do treści. W tym przypadku mamy do czynienia z zombie i są one także na okładce. Książka nawiązuje też do gry o tym samym tytule.
"Endgame" bije inne książki na głowę głównie kolorem. Złoto przyciąga, nie mówcie, że nie!

Okładki Bukowego Lasu są naprawdę śliczne. Każda powieść Greena otrzymuje tego typu rysunki, których magiczna, nieco baśniowa, wersja powala pastelowymi kolorami. Te dwie lubię szczególnie.
I na dokładkę "Ślady" Wiśniewskiego. Uwielbiam ten kadr - kobieta, które twarzy nie widać. Powieści historyczne są w tym naprawdę dobrze wyszkolone, prawda? Tego typu okładki zawsze sprawiają, że zatrzymuję się przed półką.

A wy macie swoje ulubione okładki? Zwracacie na nie uwagę?