"Harry Potter i Kamień Filozoficzny" - J.K. Rowling



Autor: J.K. Rowling
Tytuł: Harry Potter i Kamień Filozoficzny
Tytuł oryginalny: Harry Potter and the Philosopher’s Stone
Tom: Pierwszy
Wydawnictwo: Media Rodzina
Liczba stron: 326



J.K. Rowling dała się poznać jako autorka serii o Harrym Potterze.  Pierwsza powieść wydana zostaną w 1997 roku, w Polsce ukazała się w 2000. „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” podbił serca milionów i ciągle jest bardzo popularny.

Harry jest sierotą. Mieszka u swojego wujostwa, które nienawidzi go. Pewnego dnia Harry zauważa, że dzieją się wokół niego dziwne rzeczy. Podczas wyprawy do zoo okazuje się, że rozumie, co mówi do niego wąż, a szyba między nim a chłopcem znika. Poza tym do nastolatka przychodzą listy, które donosi nie listonosz, a sowy. Okazuje się, że Harry jest czarodziejem. Swoją edukację rozpoczyna w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Tam zaprzyjaźnia się z Ronem i Hermioną, z którymi przeżywa masę przygód jak np. ucieczka przez górskim trollem, który nagle pojawia się w zamku. Okazuje się jednak, że w zamku jest ukryta pewna rzecz, którą bardzo chciałby mieć najpotężniejszy czarownik świata – Lord Voldemord. Harry postanawia powstrzymać czarnoksiężnika, lecz nie jest to łatwe i bezpieczne zadanie.

Książka jest przykładem fantastyki. Oprócz czarodziejów mamy tu jednorożce, duchy, trolle, trójgłowe psy… Poza tym sam podział na świat magiczny i niemagiczny jest dość ciekawym zabiegiem, który nadaje tej pozycji klimat.

Bohaterowie są interesujący – Harry to zagubiony w nowych realiach chłopiec, który nie zdaje sobie sprawy z faktu, że jego nazwisko zna każdy w magicznym świecie. Hermiona to nieco przemądrzała dziewczyna, która swoje urodzenie postanawia zatuszować inteligencją. Ron natomiast to najmłodszy syn wielodzietnej rodziny, który ubolewa nad swoim wiekiem i pozycją wśród rodzeństwa.

Język powieści jest nieco naiwny. Wydaje mi się, że autorka miała tu zbyt mały warsztat, by udało jej się stworzyć powieść na wyższym poziomie. Niejeden raz miałam wrażenie, że to zbyt prosta opowieść, przekazana za pomocą banalnych zdań. Może jednak tak miało być – to przecież książka dla młodych czytelników. 

Wielkim plusem jest rozkład powieści – najpierw poznajemy Harry’ego jako niemowlę, potem jako chłopca gnębionego przez rodzinę, a potem jako ucznia. Powoli otwiera się, wykazuje się odwagą, zaczyna się zaprzyjaźniać z innymi, znajduje też wrogów… 

Minus to język, przynajmniej dla mnie. Nieco mglista wydaje się też historia związku Harry’ego z Voldemortem, ale to wszystko zostaje rozwiane w kolejnych częściach. 

Ogólnie książka kojarzy mi się z moim dzieciństwem. Czytałam ją kilka razy, ale średnio mi się podobała. W porównaniu z kolejnymi częściami ta jest moim zdaniem najsłabsza. Tak czy tak to wstęp do świata magii, który potem się rozwija w interesujący sposób.

Komu mogę polecić? Jeśli nie czytaliście jeszcze Harry’ego czas zacząć swoją przygodę z cyklem powieści. To naprawdę świetna historia. Jest bogata w wiele wartości – przyjaźń, odwaga, lojalność… Zajrzyjcie.

24 komentarze:

  1. Cóż muszę przyznać, że jak dla mnie książka nie ma minusów, zaś język -przystępny, łatwy, konkretny - uznaję za jej atut. Ciesze się, że autorka nie skupiała się zbytnio na wyrafinowanych formach opisów i górnolotnych epitetach, ale na ciekawych wydarzeniach, skrajnych postaciach i świecie młodych osób. Myślę, że sama jeszcze wiele razy wrócę do książki, aby raz jeszcze odkryć wartości o których napisałaś Agnieszko ;-) Zapraszam również do swojej recenzji:
    http://moznaprzeczytac.pl/harry-potter-i-kamien-filozoficzny-recenzja-ksiazki/

    OdpowiedzUsuń
  2. Wszyscy polecają Harrego, ale mnie ta seria jakoś nigdy nie interesowała.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie dziwi mnie to. Od wielu lat próbuje namówić moje rodzeństwo i nikt oprócz mnie nie czytał tej serii.

      Usuń
  3. Harry Potter na zawsze pozostanie moją ulubioną serią.

    OdpowiedzUsuń
  4. Mi H.P. również kojarzy się z dzieciństwem. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Filmy uwielbiam, a książek nigdy nie czytałam, co mnie bardzo boli. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się ten błąd naprawić :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Uwielbiam, choć w moim wieku pewnie już nie wypada

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nieprawda! Jesli tak twierdzisz to znaczy, że jesteś mugolem!

      Usuń
  7. O Harrym jedno słowo: uwielbiam go! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Harry już zawsze pozostanie kultowy - wiele pokoleń się na nim wychowało, a powracanie do niego, czy to książkowo, czy filmowo zawsze jest przyjemnością :)
    Językowi raczej nic nie zarzucam - bo tak to chyba miało być, że książka jest raczej skierowana do młodszych czytelników, ale przecież i wielu dorosłych ją uwielbia :)
    Naszła mnie taka refleksja, że zarówno Harry, jak i język oraz fabuła serii "dorasta" wraz z czytelnikami :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Książka mojego dzieciństwa :D

    OdpowiedzUsuń
  10. Czytałam dawno temu. Polecam, wyborna rozrywka.

    OdpowiedzUsuń
  11. Uwielbiam <3 Co do języka - zgodzę się, że Rowling nie jest jakąś znów stylistyczną mistrzynią (fabularną owszem, jest) i sporo jest pisarzy, operujących słowem lepiej, ale myślę, że nie jest źle. Raczej przeciętnie, choć prosto ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Niedawno właśnie po raz pierwszy ją przeczytałam i zadziwiająco mi się spodobała. :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Wprawdzie młodzieżą już nie jestem, ale właśnie też czytam Harrego, a co :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Przeczytałam wszystkie części i pamiętam, że mocno mnie wciągały. Pamiętam też, że ostatnią chłonęłam kosztem nauki do matury, chociaż obiecałam sobie, że przeczytam dopiero w maju.

    Według mnie seria zrobiła furorę właśnie dzięki prostemu językowi, tak jak większość popularnych książek, które wszyscy czytają. Dzięki temu treść szybko się chłonęło, bez większych problemów. Natomiast bardziej skomplikowany język mógłby nieco zniechęcić przynajmniej część czytelników.

    I co zabawne, pierwszą część czytałam jeszcze w podstawówce. Natomiast dzisiaj, po przeczytaniu zarysu treści, na pewno bym odpuściła stwierdzając, że to nie książka dla mnie. :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Kocham całą serię i nigdy nie przestanę :). Myślę, że w przyszłości przeczytam ją po raz kolejny - czwarty albo piąty, już nawet nie wiem ;).

    OdpowiedzUsuń

Daj znać, co sądzisz o wpisie!